Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozsadzałyjeróżniceklasowe,ekonomiczne,
pokolenioweczytezwiązanezuprawianymi
dyscyplinami.Wobrębiepaństwowegosystemusztuki
ścierałysięsprzeczneinteresyizderzałyodrębne
tożsamości–ichwychwyceniewodniesieniudolat
1982–1993tojednozgłównychzadańtejpracy.
Obierajączagłównyprzedmiotbadańpaństwowy
systemsztuki,zapożyczamsię,rzeczjasna,uPiotra
Juszkiewicza,któregopionierskiebadanianad
„systememartystycznym”dobyodwilżystanowiąważny
punktodniesieniadlatejksiążki33.Wogólnymzarysie
traktujępaństwowysystemsztukipodobnie:jakocałość
organizacjiżyciaartystycznegowPRL.Bliskiejest
mirównieżrozumieniegojakodynamicznej,stale
przekształcającejsięstruktury,atakżedystans
dokoncepcjisłabegopodmiotu34.Zarazemmiędzymną
aJuszkiewiczemistniejąpewneróżnice.Autor
Od
rozkoszyhistoriozofiido„grywnic”
analizujebowiem
systemartystycznym„odgóry”:punktemodniesienia
jesttuwydarzeniowahistoriapolityczna,wraz
zfundamentalnądlategomodelunadrzędnością
domenywładzynadżyciemspołecznym
iposzczególnymiobszaramifunkcjonowania
państwa35.IchoćwkontekścieodwilżyJuszkiewicz
odchodzioddwubiegunowej,binarnejkoncepcji
władzy,zwracającuwagę,że„wachlarzwzajemnego
usytuowaniaproblematykiwładzyisztukiprzekracza
kwestięprzymusu”36,tohoryzontemjegorozważań
pozostajesposóbpromieniowaniasystemuwładzy
nasystemartystyczny–bądźzasprawąspójnejwiązki
