Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AdamMichnik
WSTĘP
ZapytanokiedyśPoliakova–autora„Historiianty-
semityzmu”–dlaczegonapisałswojąksiążkę.Odpowie-
dział:„Chciałemwiedzieć,dlaczegochcianomniezabić.
Tobyłaprawiesprawaosobista”.
Powódmojegozainteresowanianiniejsząantologią
równieżjestosobisty–chciałemudowodnić,żePolacy
niewyssaliantysemityzmuzmlekiemmatki.Nierazsły-
szałemtakąopinięizawszemnieonairytowała.Prze-
cieżwiedziałem,żepolskakulturadostrzegłatruciznę
antysemityzmuizmagałasięznią.
Antysemityzmprzerażałswymbarbarzyństwem,ale
Żydziilosyżydowskieniepokoiłyifascynowały.W.Gom-
browicznotowałwswoimDzienniku.
„Listodnieznanegomip.H.zLondynu.Zapytuje:
czy,zdaniemmoim,niejestantysemitągodnymnapięt-
nowaniapewiendyplomatapolski,którywswoimdzien-
nikuwyraziłsięopewnymŻydzie(parszywiec;”.
Żałuję,żeniezachowałemkopiimojejodpowiedzi,
którabyłamniejwięcejtaka:
„MylisięPannajzupełniej.Wyzwiskiem,któreokre-
ślaŻyda,jest(parch;.Słowo(parszywiec;używanejest
wjęzykupotocznymrównieczęstowstosunkudoAryj-
czykówwięc,choćobatewyrazymająwspólnyźródło-
słów,nicnieupoważniadoprzypuszczeniażezostało
onoużytezewzględunażydowskiepochodzeniedanej
osoby.Czytałemtekst,októryPanuchodzi,kilkadni
temuidogłowyminieprzyszłopodejrzenieoantysemi-
tyzmpodadresemautora.ZresztąmuszęPanusięprzy-
znać,żeimnie–choćłatwowywnioskowaćzmojejlite-
