Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Twierdzenie,żeświatjesttekstemdoprzeczytania,stanowiobra-
zową,choćjużniecowyeksploatowanąmetaforę.Jednakwkontekście
edukacjihumanistycznejnadalpozostajeonaidealistycznymzałożeniem,
miejmynadzieję,żeskutecznierealizowanymwwynikuwprowadzenia
reformypodstawyprogramowejczyprzyjęcianowejformułymatury.
Tooczywiste,żeczytaniezostałopoddaneróżnorodnymprocedurom
wypracowanymprzezinstytucjesystemu,nazywanegoedukacją.Takie
instytucjonalne,boszkolneiegzaminacyjne,czytaniemożezarówno
stanowićzagrożeniewolnościlektury,jakidawaćszansęczytelnikowina
zdobyciejęzykapozwalającegonadotarciedoprzestrzenidotychczasnie
tylkonieznanych,alenawetniepomyślanych.Abyjednakwyzwolićwczy-
telnikupotrzebępodróżywlekturzeizlekturą,należynajpierwzadbać
oatrakcyjnośćpierwszychspotkańdzieckazksiążką,podczasktórychtak
łatwoprzecieżozniechęcenie,znudzenieczywręczstrach.Aliteratura,
jeśliwogólepowinnaonieśmielać,towyłącznieswoimpięknem.Dlatego
takszczególnieistotnywydajesiędobórtekstówuwzględniającypotrze-
bymłodychodbiorców.Zawartośćksięgozbioruniedorosłegoczytelnika
gromadzonegoprzecieżdziękizgodzierodzica,opiekunaczynauczyciela
stanowinajlepszysprawdzianzdemokracjiczytania:wjakimstopniu
młodyczłowiekdecydujeotytułachwswojejbiblioteczceczyoksiążkach
wypożyczanychzbiblioteki,awjakimtenwybórjestpodyktowanysen-
tymentem,gustemczywkońcuprzyzwyczajeniamidorosłych.
Wydajesię,żewszystkieteledwienaszkicowanetuzagadnienia
doczekałysięszerszegoujęciawniniejszejpublikacji.Autorzytekstów,
znawcyliteraturydladzieciimłodzieży,krytycyliteraccy,dydaktycy,
pedagodzy,bibliotekoznawcyinauczycielepodjęlipróbęrozpisanianaróż-
norodnegłosyniesłychaniepojemnegohasła—(Przed)szkolnespotkania
