Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
LeonDurka
prymitywny,żywcemwyjętyzpoprzedniejepokimi-
licjant
starowinkapełnaradości,pokoryiprostotymiesz-
kankaJakucji.
Prawdziwerównież,opanowaneobłędemwilki,
miecze,pojedynek.Wkońcurzeczywistyjestlokalnybiz-
nesmenijegoprzeszłość.
Jeżeliktokolwiekzwasniezaznałsurowegodotknię-
ciazimy,smakuparowanychziemniaków,zapachusamo-
gonuzmieszanegozwoniążywicyściętychdrzew,będzie
miałokazję(oileniecowyostrzyswojezmysły)doznaćno-
wychwrażeń:zobaczyćdźwiękiiusłyszećkolory...Tonie
tylkokwestiawykorzystaniapotencjałuabstrakcyjne-
gomyślenia,aletakżeodrzuceniaodsiebiewypracowanych
przezżyciestereotypów.
Wsferzeemocjinieznajdziemywpowieściżadnych
nowości.Strach,lęki,ekscytacja,radośćismutek.Tak,jak
wcodziennymżyciu.Typoweludzkiezachowania:chęć
zwrócenianasiebieuwagi,zemsta,podjęcienierównej
walki,śpiew,któryzastępujerozmowę,przystosowaniesię
dowarunków,czylimimikrarewelacjenamiarępospo-
litychwiadomościwpodrzędnejgazecie.Bardziejfascy-
nująceniektóreprzedmioty:kowadło,samowar,sanie,
bukowenarty,czypomalowanenazielonodrzwiwcha-
łupincestaruszki.Przedmiotyjednakżetłemakcji,nie
wartowięcnadłużejsięnadnimizatrzymywać.
Książkępowinnosięprzeczytaćdwarazy.
Porazpierwszy,bydostrzecprzeistoczenie.Porazdrugi,
abyupewnićsię,żenictakiegonienastąpiło…
Życzęprzyjemnejlektury
LeonDurka