Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
potrafiszznieśćkilkusłówkrytyki”,„Niepopisujsię”,
„Innychtopotrafiszkrytykować,aleciebieskrytykować
jużniemożna”.
Mniejwięcejtakiesłowausłyszyktoś,ktopowie,
żeczujesięznieważony,poniżony,upodlony.Główna
zasada:chodzitylkoosubiektywneodczuciedanej
sytuacji.Niemożnamówićobóluwsposób
obiektywny.Niktniewie,jakdrugąosobęboli
odtrącenieczyteżniesprawiedliwość.Towieiczuje
tylkoten,kogodotyczydanezachowanie.
Ponadtośladyprzemocyemocjonalnej,mimożegoją
sięwolno,sąniewidocznedlaosóbpostronnych.
Inaczejniżpołamaneżebraczyciałodzieckapokryte
gęstosiniakami,któresądlalekarzytaksamojasnym
dowodemnaprzemocdomowąjakzespółdziecka
potrząsanegoalbopołamanekości.Niestetyzbyt
częstomożnajezaobserwowaćwprzychodniach.
Lekarzebardzodobrzeznajątypowesymptomy
brutalnejprzemocywobecdzieci–podobniejak
wymówkirodzicówiinnychczłonkówrodziny.
Zniewaga,odtrącenie,wymownemilczenie,
poniżenieijawnanienawiśćsąodczuwanetaksamo
intensywniejakskutkiprzemocyfizycznej.Niemożna
jednakichodrazuzauważyć.Dlategoteżlekarze
iterapeuciokreślająprzemocemocjonalnąterminem
„niewidzialnegobata”.Owieleciężejdostrzecrany
psychiczne,któreprawienigdysięniegojąizawsze
powodująból.Wtejksiążceautorpróbujeodpowiedzieć
napytanie,jakuniknąćsytuacji,wktórychstosowana
jestprzemocemocjonalna,ijakradzićsobie
zeskutkamitakiejprzemocy,jeślijużdoniejdojdzie.
