Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ręwasdodobregohotelu,niedotegohostelu,októrym
nicniewiemy.
−Ale...
−Niemartwciesię!Mamamazawszerację.Wszystko
jużjestprzygotowane.Pokójjestwynajęty.Jutroprzyja-
dępowaspośniadaniuispędzimyrazemdzień.
−Jean,tyledlanasrobicie…–zaczynamwzruszona.
−Joanna,mojamamaoddzieckauczyłanas,żeludzi
trzebaszanowaćidobrzetraktować.Wyjesteściemoimi
gośćmi,jesteścieprzyjaciółmi.My,ludzie,wszyscyjeste-
śmybraćmiisiostrami.–Zamilkłnachwilę,spoglądając
namnie.–Kiedypodeszłaśwczorajdomniepoprosić
opomoc,zrobiłaśtoniejakbiałyzdobywca,któremusię
tuwszystkonależy,tylkojaksiostra,którazwracasiędo
brata.Spojrzałaśwmojeoczy,ajadostrzegłemwnich
twójszacunekdomnie.Dlamniejesteśsiostrązdale-
kiegokraju,arodzeństwopowinnosobiepomagać.Na-
szafilozofiajestprosta–najważniejszajestmiłośćdo
ludziidomatki.Miłośćipokój!MyPolinezyjczycyjeste-
śmywolniiszanujemyszczerychludzi!
