Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
udami!Mnienigdyniedotknąłtamustami!
–Cozrobiłaś,gdytozobaczyłaś,kochanie?
–Wybiegłam!Comiałamzrobić?Niewiem,codalej.Tojest
skomplikowane.
–Gdybymtylkomogłaterazbyćprzytobie…
HelenpoleciałazmężemdoParyża,byodwiedzićBellę.
–Toitaknicbyniedało.–Westchnęłam.–Dlaczegobyłamtaka
ślepa?Dlaczegosięokłamywałam?Dlaczegochciałamwierzyć,
żemniekocha?
–Miłośćpotrafioślepić.Nieobwiniajsiebie,tonietyzawiniłaś.
–Dałamsięomotaćdupkowi,takajestmojawina.
–Comaszzamiarterazzrobić?
–Pójdęsięnapić.Sama.Porzucona.CholernyJames!
–Tak!Dobrzecitozrobi!–UsłyszałamgłosBelli.–Napijsię,
wyrwijjakiegośfaceta.Jednorazowaprzygoda,właśnietojest
cipotrzebne!ZadwadniwracamzHelendoLondynu,przywiozęparę
gorsetów,jużwidzęcięwtakimczerwonym.Bieliznęipończochyteż
dobiorę!Będzieszsexy.
–Niechcęiśćdołóżkazobcymmężczyzną.Chcęsięnapić
izapomnieć.
–Włóżsukienkę,którącidałam!Niechwyobraźniafacetówdziała!
–DałaśjakąśsukienkęRose?–zapytałaHelen.
–Niepamiętam.
–Dajspokój–oburzyłasięBella.–Tęwkolorzezgniłejzieleni!
Bieliźniana,średniejdługości,dekoltwoda,ramiączka,rozcięcie
udołu.Wybierałamcijąwielegodzin!
–Ach,ta.
Podeszłamdoszafyirzeczywiście,nawieszakuwisiaławspomniana
kreacja,alenigdynieodważyłamsięjejwłożyć.
–Och,iwłóżteczarnebutybezpiętynaobcasie–odezwałasię
Helen.
–Nienoszętakichrzeczy.
Takabyłaprawda,toniewmoimstylu.
