Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
fascynacjękwestiamisprawiedliwościspołecznej.Interesowałygonie
tylkoklasykitakiejakOdysejaczyNaszemiasto,aleiwspółczesne
sztukiporuszająceproblematykęnierównościrasowych
iekonomicznych.Chicagowskascenateatralnabyłajeszczewówczas
bardzomłoda–niezwyklewpływowyteatrSteppenwolfpowstał
zaledwiedziesięćlatwcześniej–aleprężniesięrozwijała.Nakrótko
przedzakończeniemstudiównajednymznajbardziejprestiżowych
kierunkówaktorskichwkrajuSchwimmerznalazłsięwięcnazupełnie
nowej,wzrostowejfaliamerykańskiegoteatru.Wkońcubyłczłonkiem
społeczności,wktórejnaprawdędobrzesięczuł.Wkońcuuciekł
zHollywood,wkażdymtegosłowaznaczeniu.
Nazakończeniestudiówwystawiłswójspektakldyplomowy.
ZNowegoJorkuiLosAngelesprzybyłowieluagentówimenedżerów,
abyobejrzećświeżoupieczonychabsolwentówiwyłowićspośródnich
wyjątkowetalenty.GdySchwimmerzaprezentowałfragmentysztuki
RosencrantziGuildensternnieżyjąautorstwaTomaStopparda,
podeszładoniegojednazmenedżerekzLosAngelesiuraczyła
goklasycznąmowąwstylu„zrobięzciebiegwiazdę”.Wduchu
tradycjitychnajwierniejszychsobie,zatobyćmożeniedokońca
poważniemyślącychokarierzeabsolwentówkierunkówteatralnych,
Schwimmerwykpiłwizjęfilmowegogwiazdorstwa…Przynajmniejtak
sięzdawało.Menedżerkaniedawałazawygranąizapewniała
Schwimmera,żejeślitylkozdecydujesięnapowrótdoLosAngeles,
toodrękidostanierolęibezwysiłkuzarobikokosy.„Zaznaczam,
żebyłemwtedybardzonaiwny.Uwierzyłemjej,gdymówiła,
żewkrótkimczasiemógłbymsobiezapewnićbardzodobreżycie”,
wspominałSchwimmer91.Trudnosobiejednakwyobrazić,żeby22-
latek–nawettaki,któryprzezpoprzednirokzdobywałpierwszeszlify
zawodowe,choćbytylkoworganizacjinonprofit–zupełnie
zlekceważyłwizjęwielkiejsławydostępnejnawyciągnięcieręki.Sam
Schwimmertwierdzi,żeostateczniedecyzjępodjąłzewzględu
napieniądze.Miałbowiemwgłowiebardzokonkretnyplan.
Swoimkolegomztrupyteatralnejwyjaśnił,żepojedziedoLos
Angeles,szybkozarobimiliondolarów,apotemwrócidoChicago,
gdziewspólnierozkręcąwłasnyteatr.Miałotozająćpółroku,
maksymalnieosiemmiesięcy.„Ażtakibyłemnaiwny–ipewny
siebie”,wspominałSchwimmerwielelatpóźniej92.Onijegokoledzy
zrokuuchodziliwówczaszagruberybywniewielkim,
zatoprestiżowymstawie.NiejakoidącwśladyKauffmaniCrane’a,
