Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
znaczelnikówkrólewskiejpolicjibelgradzkiej,który
specjalizowałsięwtorturowaniukomunistów”12.Awięc
powierzchownośćpolicjanta,typowegosadysty.Brzmi
znajomo…
Narzucasięzadziwiającaanalogia,któradajeklucz
dozrozumieniafenomenuBerii.„Niezwykleambitny,ale
niepróżny;dążydowładzy,aleniedajesięskusićjej
pozorom.Jakoprawdziwymistrzpolitycznejintrygiceni
jedyniewładzęprawdziwą,aniejejzewnętrzne
przejawy…Ipodczasgdyinniograniczeniswoimi
poglądami,swymiwystąpieniamiipublicznym
działaniem,on,unikającyrozgłosu,zachowuje
wewnętrznąswobodę…”13takStefanZweigpisze
onapoleońskimministrzepolicjiJosefieFouché.
Jakcelniezaobserwowałpisarz,towłaśnie„niezmienny
brakpoglądów”iumiejętność,bywporęprzejść
nastronęwiększości,zapewniłyFouchédługotrwałą
politycznąkarieręnaprzestrzenisprzecznychzesobą
porządków.„Liczyłosiędlaniegotylkojedno:byzawsze
znaleźćsięwśródzwycięzców,aniezwyciężonych.
Wjegobłyskawicznychprzemianach,wbezgranicznym
cynizmiejegozdradwidaćbezczelność,któraoszałamia
izadziwia.Wystarczymudoba,czasemgodzina,
aczasemwręczjednomgnienie,bynaoczachwszystkich
odrzucićsztandarjednychpoglądówiszumnierozwinąć
inny.Onpodążaniezaideą,azaczasem…”14.
Beria,podobniejakFouché,łączywsobieskrajne
cechy:okrucieństwoiżądzękrwizprzejawianymczasem
miłosierdziem,„może,wzależnościodkierunkuwiatru,
wyciągnąćzprawejkieszenidowódswojej