Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jedynkowej.Zazwyczajstanowiąpewnekontinuum
odnajłagodniejszychdopoważnychobjawów.Częstoobjawyjednego
zaburzenianakładająsięnainne,powodująctrudnościwewłaściwym
rozpoznaniudysfunkcji.Wreszcieinaczejsięmanifestująuniemowląt,
inaczejudziecistarszych.Wszystkieteokolicznościmiaływpływ
nakształtnajnowszejklasyfikacjizaburzeńautystycznychwDSM-5.
Jakieczynnikizawartewnowejklasyfikacjibudząnajwięcej
wątpliwościidyskusji?Jakiekonsekwencjemogąmiećwyodrębnione
kryteriadlaprognozowanejedukacjidziecka?Próbującodpowiedzieć
natepytania,możnasięodnieśćdonastępującychzagadnień:
-wprowadzenieterminu„zaburzeniezespektrumautyzmu”
izrezygnowaniezzespołówtworzącychtokontinuum
wszczególności:wysokofunkcjonującyautyści,zespółAspergera,
całościowezaburzeniarozwojuNOS;
-uwzględnieniemożliwościnakładaniasięzaburzeńSI(ang.
sensory
integration
)iASD;
-usunięciezaburzeńwkomunikacjiSPD(ang.
semantic-pragmatic
disorder/semantic-pragmaticdifficulties
)zASD;
-uwzględnieniemożliwościnakładaniasięADHD(ang.
attention
deficithyperactivitydisorder
)iASD.
Tezagadnieniabędądyskutowanewkolejnychrozdziałach.
WpodręcznikuDSM-5–zaburzeniazespektrumautyzmu(ASD),
inaczejcałościowezaburzeniarozwojowe(PDD),toogólnytermin
obejmujący:autyzm(autyzmkannerowski,zaburzenieautystyczne),
zespółAspergera(AS)icałościowezaburzeniarozwojowe
–nieokreśloneinaczej(PDD-NOS)orazautyzmatypowy(AA)
[
Diagnosticandstatisticalmanualofmentaldisorders(DSM-IV
),1994;
Diagnosticandstatisticalmanualofmentaldisorders:fifthedition.
(DSM-5)
,2013].Zaproponowanenapoczątkulatosiemdziesiątych
(Wing,1981,1997;Nordin,Gillberg,1996)pojęciespektrumautyzmu
zostałoporazpierwszyklinicznieopracowanewrazzpublikacją
czwartegowydania
Diagnostycznegoistatystycznegopodręcznika
zaburzeńzdrowiapsychicznego
[
Diagnosticandstatisticalmanual
