Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pomyślęochorobie,toczłowieksiedziznosemjakkormoran”(czylimie-
wachwilezałamania).Niektórzychorzy,zwłaszczamężczyźni,próbują
wprowadzićelementnwisielczegohumoru”:nPewnieniedługokostucha
zastukadomniedookna”,nJaknicbędzieciemniestądwynosićnogamido
przodu”.
Takisposóbmówienia(imyślenia)oswojejchorobiewskazujenaduży
poziomlękuibrakpsychicznegoprzystosowaniadosytuacji.Jesttozara-
zemsygnał,żechorymposługującymsiętakimsposobemmówieniaocho-
robienależypoświęcićdużouwagiitroski.
Piśmiennictwo
1.TyszkowaMż:Rozwójpsychicznyczłowiekawciągużycia.PWN,Warszawa
1998.-2.Heszen-NiejodekJ.:Poznawczeuwarunkowaniazachowaniasięwobec
własnejchoroby.Z.N.OssolińskichPAN,Wrocław1979.-3.Wrona-PolańskaH.:
Psychologiczneaspektyinformowaniapacjentówochorobie.W:Zmagającsię
zchorobąnowotworową(Kubacka-JasieckaD.,ŁosiakW.-red.).Wydawnictwo
UniwersytetuJagiellońskiego,Kraków1999.-4.DeWalden-GałuszkoKż:Prob-
lemypsychiczne,duchoweietyczne.W:Pielęgniarstwowopiecepaliatywnejihos-
picyjnej(deWalden-GałuszkoK.,KaptaczA.-red.).Wyd.Lek.PZWL,Warszawa
2005.
