Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
byłygorszeodsamejepidemii”27.Wiernadetalowi
narracjaisugestywnyjęzykreportażuunaoczniają
czytelnikowicierpienielokatorówpędzonychnamrozie
dołaźni,świadomych,żeotonapodwórzupłoniewłaśnie
całyichdobytekzakwalifikowanyprzezbezwzględnych
dezynfektorówjakogroźnesiedliskotyfusu.
Opoczyński,piszącswójreportaż,niemiałwątpliwości,
żeparówkatonowoczesna,bomechaniczna,forma
staregojakświatnękania,prześladowania,anawet
wytracaniaŻydów28.JakwiększośćkronikarzyZagłady,
zaświadczającwspółczesnągehennęswegonarodu,
szukałdlaniejanalogiiwdługiejhistoriiutrwalonego
napiśmieżydowskiegocierpienia.Archetypakcji
dezynfekcyjnychodnalazłprzedewszystkimwżydowskiej
literaturzepogromowej29.Podjegopióremwnowej
sceneriiożyływięcstarepogromowetoposy.Takjak
niegdyśwsztetlu,takterazprzyWołyńskiej
21wWarszawieleżałazdeptana,zabłoconapościel
wywleczonazdomów,ażydowskiekobietyzakrywały
chustkamigłowynaznakpohańbienia,tymrazem
fryzjerskągolarką.Wjegoopowieściniezabrakłoteż
podstawowegodlażydowskiegopiśmiennictwa
odniesieniadoPisma–pierwszaczęśćtytułureportażu
„Księgaparówki”(woryginale
Megilasparówke)
oraz
rozproszonewtekściecytatywiążągosilnie
zdramatycznąopowieściąopróbiewytępieniaŻydów
przezokrutnegowezyraHamanazawartąwbiblijnej
MegilasEster
(KsiędzeEstery)30.Współczesnatragedia
naroduwidzianaoczamireportażystyprzerastałajednak
poprzednie,opisaneiutrwalonewżydowskiejtradycji.
Porażałstopieńuwikłaniawniąiwspółuczestnictwa
