Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zczłowiekiem.
Poczucie,żeprzezwłasnąopieszałośćmożnaprzerwać
naturalnąciągłośćrodzinnejtożsamości,popogrzebie
Ojcaniedawałomispokoju.Zwróciłemsięwtedy
dobliskich,byzapisali,cokolwiekpamiętają.Tadeusz
Gluza,bratOjca,odpowiedziałtekstemoichspotkaniu
w1946roku;późniejjużnaprośbęswojejcórki,Barbary
Piekarzzacząłpisaćregularnewspomnienia,ale
przerwałnadotarciudopolskiegowojskaweFrancji
w1940roku.NiedawnoznalazłemdawnezdjęciaOjca
niektóreilustrująniezapisanąopowieść;
tezpowojennegoobozuHohenfels(przezPolaków
nazywanegoLechowem)okazałysięunikatowymi
obrazamipolskichdipisów.
WspomnieniaTadeuszaGluzyzpoczątkuikońca
IIwojnyzdawałysięzostawiaćpustąprzestrzeńmiędzy
sobą,niedającąsięjużwypełnićniczyjąpamięcią.
Wewstępiedonichw„Karcie”98,wlipcu2017
napisałemwięc,żetakalukapozostanie.Półtoraroku
później,dziękiżyczliwościprzedstawicieliInstytutu
PolskiegoiMuzeumim.gen.SikorskiegowLondynie,
okazałosięinaczej.Zasprawąodnalezionej
dokumentacji,stałosięjasne,żejegosłużbaoficerska
wpolskimwojskubyłamisjąspecjalnąszefaplacówki
wAlgierze,mającejkierowaćmobilizacjąPolaków
wAfryce.ATadeuszGluza,doswojejśmierci,
wzasadzieniczegootakiejswejrolinieopowiedział.
Nieżyjąjużwszyscyzdorosłegorodzeństwamojego
ojca:LudwikazginęławAuschwitzw1944roku,Helena
zmarław1984roku,Tadeuszw2001,Bogumiław2014.
Gdyostatnioichpotomkowiepodjęlipróbęzapisania
przeszłości„rodzinyzdomunaBorkach”,wiadomobyło,
żenieudasięodtworzyćspójnejopowieści,nawetnie
bardzobyłojakzacząć.Poposzukiwaniach,udałosię
dotrzećdocórkiLudwiki,Marii(zd.Bartosiewicz)
Nowickiej.Dzisiaj97-letnia„Dzidka”(jaknazywano
wdomu)stałasiępierwsząnarratorkątejhistorii.
Dopieroodniej,latem2019,dowiedziałemsię,
zacowistociearesztowanoOjca.Zakolportowanie