Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tylkoMiłość,która„świeciwciemnościiciemnośćjejnie
ogarnęła”(J1,5).Onaprzecieżnieustaje(por.1Kor13,8)
inawetśmierćniezdołanasodłączyćodNiej(por.
Rz8,38–39).Objawioneuczniomrany
Zmartwychwstałegopromieniujążyciodajnąjasnością:
Widzętoświatło.Jestemwtymświetlezanurzony
.Obmywamnie,
rozjaśnia.Widzęjeszczetajemniczecechytegoświatła.Toniejesttylko
światłowszechrzeczy,światłostworzenia,megopowołaniaznicości–
tojestświatłoodbiteodKogoś.Widzęwsobiezwierciadłoniewidzialne
alerzeczywiste.Odbijasięwnimczyjeśświatło.Jajestemtymświatłem.
Dawniejbyłemciemnością.DziśjestemświatłościąwPanu.Jestem
synemświatłości.Światłośćświatajestmoimdziedzictwem,gdyżjest
odbiciemŚwiatłościPrzedwiecznejOjca.Wtymzwierciadlanymodbiciu
jestemwNim,wjednymświetlesynostwa.Widzętoświatłosynostwa.
Widzęjaksięrozszerzyłoświatłomojegoumysłu.Wtymświetlewidzę
ogromnąmocprzyciągającą,widzęnieodpartąsiłęurokutegoświatła.
Toświatłomniewoła.Towołaniewidzęisłyszę:„KtoidziezaMną,
maświatłożycia”.Jesteściesynamiświatłości2.
Ostatnierozmowyprzygotowywałypodłożepod
nadejściedniapierwszego.Budowaływsercachuczniów
przestrzeńpodatnąnaspotkanieisłowa,któreraz
nazawszeprzepędzączarnemyślibeznadziei.Rozmowy
pierwszegodniaotwierajągroby,odsuwająspoczywające
nanichkamienieoskarżenia(por.Ap12,10)itchnążycie
wtych,którychJezuswybrał,bo„nieodwołalne
sąbowiemdaryipowołanieBoże”(Rz11,29).
W
Rozmowachostatniejgodziny
przywoływałemsłowa
GabrielaMarcela:„Kochaćtoznaczypowiedzieć
drugiemu:tynieumrzesz”.ChrystusZmartwychwstały
wrozmowachpierwszegodniacałąswojąosobąmówi
douczniów,którzytrwająwszponachśmierci,
wyrażającejsięprzezlękisamooskarżenie,żeśmierć
zostałapokonana.WcieleniewrazzPaschąsąpomostem
pomiędzyświatłempierwszegodniastworzenia
