Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁI
KWESTIAABORCYJNA
WZAŁOŻENIACHIDEOWO-PROGRAMOWYCH
PODMIOTÓWPOLITYKI
WubiegłychtrzydziestulatachpodczasdebatyaborcyjnejwPolscezaznaczyłysię
trzyodmiennestanowiska.Modelzakazywaniaaborcjiprawemzakładał,żeembrion
albopłódsątraktowanejakopostaćżywejistotyludzkiej,którapowinnabyćchroniona
przezprawo.Naprzeciwległymbiegunieznajdowalisięzwolennicymodeluaborcjina
żądaniekobietyciężarnej,zpewnymiograniczeniami.Trzeciestanowiskoreprezento-
walioptującyzamodelemwskazańlubprzyzwoleńaborcji,będącympróbąkompro-
misowegorozstrzygnięciakonfliktuinteresówkobietyciężarnejipłoduczyinteresów
ogólnospołecznych.Ostatnimodelaprobujedopuszczalnośćprzerywaniaciążypod
warunkiemuzyskaniawcześniejszejzgodywładz,któreopracowująlistęwskazańme-
dycznych,eugenicznych,prawnychisocjalnych
1
.Pierwszestanowiskoreprezentowane
byłoprzezKościółkatolicki,grupypro-life(obrońcówżycia),związaneznimimass
mediaipartieprawicowe(chrześcijańsko-demokratyczne,konserwatywne).Druga
opcjalansowanabyłaprzedewszystkimprzezgrupypro-choice(zawyborem),partiele-
wicowe(socjaldemokratyczne)ilewicowo-libertariarne.Rozwiązanietrzecie,kompro-
misowe,byłopropagowaneprzezprzedstawicielipozostałychpartiipolitycznych.Przy
czymnapoziomieprogramowymdużagrupapartiiparlamentarnychnieprzedstawiła
spójnegostanowiskawsprawieaborcji.Wspomnianepodmioty–Kościółkatolicki,
grupypro-lifeipro-choiceorazpartiepolityczne–odgrywałygłównąrolęwpolskiej
debacieaborcyjnej.
1
R.Tokarczyk,Prawanarodzin,życiaiśmierci,Warszawa2010,s.201–205.