Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Ojęzykuangielskim
TOMUSISZWIEDZIEĆ!
Językangielskiwywodzisięzgermańskiejgrupy
językowej,
na
początku
przypominał
on
język
staroniemiecki
czy
fryzyjski
używany
obecnie
wniektórychrejonachHolandii.Językangielskiposiadał
deklinację(odmianęrzeczownika)ikoniugację(odmianę
czasownika),anawettrzypełnerodzajerzeczownika
(męski,żeńskiinijaki)orazichpełnąodmianę.Również
wymowabyłazbliżonadowymowysłowapisanego.Po
najazdachNormanówjęzykzacząłsięzmieniać.
Angielski,
a
właściwie
staroangielski,
był
niezrozumiały
i
trudny
dla
najeźdźcy.
W
efekcie
upraszczania,końcówkiodmianzaczęłyzanikać,pojawiła
siętakżefrancuskawymowa.JednakwXVwiekudoszło
doprzesunięciasamogłosek,tzw.wielkaprzesuwka
samogłoskowa,iwymowapodziśdzieńjestdlawielu
osóbuczącychsięjęzykaangielskiegosprawątrudną
iniejasną.
Odtejporywymowanieodzwierciedlajużsłowa
pisanego,astałosiętakprzedewszystkimztegowzględu,
żejużwcześniejwynalezionodrukiokreślonozapissłów.
Społeczeństwobyłoprzyzwyczajonedodanegozapisu
iniktniezdecydowałsięnazmiany.
Ztegopowoduważnejest,bysprawdzać,jaksiędane
słowowymawia.Matoogromneznaczenienietylkoze
względunato,abybyćzrozumianym,aleprzede
8
