Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niestety,wtejżefontannieseksualnegoszaleństwazabrakłojednego
strumienia.Ichoćnapokładziebyłopożądanejmiękkościwnadmiarze,
twardośćnapokładzawitaćniechciała.nKokainakamieniemmilowym
wmejniemożności.Alkoholnaakordpity.Zmęczonyorganizm.Zaje-
chanadusza”–pomyślałFilip,szukającodpowiedzinapytanie:czemu
utraciłemkluczotwierającydrzwidoraju,któryokazałsiępiekłem.
WioliiMininiebrakowałodeterminacji.Starałysię.Aleniepomógł
układanyprzezniebujnybukietnajwymyślniejszychpieszczot.Dalsze
staraniamiałytylesensu,cotłumaczeniesnów.Musiałypowiesićbiałą
flagęnaniezdolnymbypowstaćżołnierzu.
Filipleżałnagi,anadjegozwiędłymkwiatemrycerskości–dwiebia-
łogłowy.
—No,cóżFilipku,zrobiłyśmyjużwszystko—stwierdziłaMini.
—Szkoda,bonaprawdęmamyochotę—dodaładruga.
—Możeinnymrazem!Jakbędęmniejzmęczonyiwogóle—powie-
działprzezłzy.
—Nie—odpowiedziałaWiola,niepatrzącmuwoczy.—Jesteśfaj-
nyziomek,pochujtopsuć.Możenasponiosło,niepowinnyśmy.
—ZgadzamsięzWiolą.Przepraszamy,Fifi...
—okej,spoko...itakdzięki,dziewczyny.
Spojrzałynasiebiewymownie,naFiliparównież.
—Bezurazy—zaczęłaWiola.—Aleczymógłbyś,nowiesz...Bo
chcemyzMinitroszkę.Nowiesz...
—Tak,pewnie—półszeptemodpowiedziałFilip.Poczymzałożył
ubranieinierozstającsięzminąskazańca,ruszyłkudrzwiom.
Podczaskrótkiejprzeprawymiędzydwomapokojami,trwającejnie
dłużejniżminutę,czasstanąłwmiejscu.Filipznalazłsiępomiędzygorz-
kąrzeczywistościąasłodkimkłamstwem.Kiedyzamykałdrzwidopo-
kojurozkoszy,doktóregojużnigdyniewróci,przyszłamudogłowyre-
fleksja:nAgdybytakzadaćkłamcałejtejbańce,któraniejakoczynimnie
nieszczęśliwym,iniewracaćdostołu.Nieszanowaćludzi,którzyniesą
najgodniejszymiszacunkuadresatami.Niedaćsięwykorzystywać”
.Po-
myślałteż:nWponiedziałekmógłbymiśćdopracyjakcoponiedziałek
ijakcoponiedziałeknienawidzićtejżepracy,awniejmonitora-wampi-
ra.MógłbymwkurwićsięnaAgnestylkodlatego,żewprzeciwieństwie
13
