Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
warunkiemodwróceniasensuchrześcijańskiegowgruncie
rzeczy
sacrum.
Dotyczyłotooczywiściemiast
socjalistycznychwogóle,apolskichwszczególności.
Jednakżebadaniasfery
sacrum
wmieściebyłyprawie
nieobecnewliteraturzepoświęconejdziejommiastczy
teżichurbanistyce,historiigospodarczej,niemówiącjuż
ostrukturachspołecznych,jeślipominąćopisczysto
formalnybudowlimiejskich.Iniebyłotospowodowane
litylkowzględamipolitycznymiczyteżideologicznymi.
Brakowałoprzedewszystkimnarzędzibadawczychtego
zjawiska.Spojrzenienakwestieszerokorozumianej
metafizykiczyteologiimiejskiejwymagałobowiem
przedewszystkimsięgnięciaponowetechnikibadawcze
(jakfenomenologia,etnometodologia,strukturalizmczy
hermeneutyka),którezregułybyłyobcemetodologii
scjentystycznej,dominującejwnaukachomieście,czyli
poleologii.
Możliwościtakieposiadawspółczesnageografia
humanistyczna,wcentrumswojejuwagistawiająca
człowiekajakokreatoraświatawartości,wtymwartości
przestrzennych.Geografiatraktujemiastojakoprzestrzeń
humanistyczną,wktórejzakodowanesąnietylko
strukturyfunkcjonalneczyprodukcyjne,aletakżekody
pozwalająceodczytaćiodnaleźćsensludzkiejegzystencji
zarównowwymiarzejednostkowym,jakizbiorowymoraz
kosmogonicznym.Miastozawszebyłotakąprzestrzenią.
Ajeślinawetwspółcześniezgubiłotenwymiar,totym
bardziejnależypodjąćbadanianadjegosensemistanem
faktycznym.Bezsfery
sacrum
miastobędzietylko
„maszynądomieszkania”,niezaśprzestrzeniąpostaw
iwartościzgodnychzludzkąnaturą.
Takiehumanistycznepodejściedoprzestrzenimiejskiej
reprezentujeMikołajMadurowicz.Jakogeografhumanista
postrzegaonmiastowkategoriach
sacrum
i
profanum.
Idąctropemtakichbadaczy,jakMirceaEliade,Józef
Tischner,TadeuszGadaczczyAleksanderWallis,Mikołaj
Madurowiczdokonałwswojejksiążceprecyzyjnej
iwyważonejanalizysamegopojęcia
sacrum
miejskiego,
zwłaszczajegowymiaruprzestrzennego.Rozumieprzez
