Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
WSTĘP
błonękomórki,powodujączmianęjejpotencjałuelektrycznego,przyczymzmia-
natajesttymwiększa,imwięcejneuromediatorapojawisięnabłonie.
Rys.1.1.Uproszczonyschematrzeczywistejkomórkinerwowej
Poszczególnesynapsyróżniąsięwielkościąorazmożliwościamigromadzenia
neuromediatorawpobliżubłonysynaptycznej.Ztegopowodutakisamimpuls
docierającydowejściakomórkizapośrednictwemokreślonejsynapsymożepo-
wodowaćsilniejszelubsłabszejejpobudzenieniżwprzypadkuinnegowejścia.
Miarąstopniapobudzeniakomórkijeststopieńpolaryzacjijejbłony,zależnyod
sumarycznejilościneuromediatorawydzielonegowewszystkichsynapsach.
Jakztegowynika,wejściomkomórkimożnaprzypisaćwspółczynnikiliczbo-
we(wagi)odpowiadająceilościneuromediatorawydzielonegojednorazowona
poszczególnychsynapsach.Wmodelumatematycznymsygnaływejściowemuszą
byćmnożoneprzeztewspółczynniki,takabypoprawniemożnabyłouwzględniać
wpływposzczególnychsygnałówwejściowychnastankomórkinerwowej.Wagi
synaptycznesąliczbamirzeczywistymiimogąprzyjmowaćwartościzarówno
dodatnie,jakiujemne.Jedneznichoddziałująpobudzająco,adrugiehamująco,
powodującutrudnieniepobudzeniakomórkiprzezinnesygnały.Działaniesynap-
sypobudzającejmożnazinterpretowaćprzyjmującdodatniąwartośćwagisynap-
tycznejiujemnąwartośćsynapsyhamującej.
Wwynikudocieraniaimpulsówwejściowychdoposzczególnychsynapsiuwol-
nieniaodpowiednichilościneuromediatoranastępujeokreślonepobudzenieelek-
trycznekomórki.Jeślizaburzenierównowagielektrycznejjestniewielkielubjeśli
bilanspobudzeńihamowańjestujemny,komórkawracasamorzutniedostanupo-
czątkowego,anajejwyjściuniedasiędostrzecżadnejzmiany.Mówisięwówczas,
