Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
różdżkiwidziichnaekranie.Siedząwkuchniprzy
GloucesterTerrace,ustawililaptopanawyspie.Może
towinakaca,aletomałeokienkonaCamdenwydaje
siętaknieprawdopodobne,żebudziśmiech.Spogląda
nazielonkawoniebieskieszafkiilśniącyekspres
dokawyzaichtwarzami.Wszystkowygląda
absurdalnieczystoiprzytulnie.
Matka,Emma,nachylasiędoekranujakzauroczony
fanidotykaszkła,jakbyOliviamogłasiękryćtuż
zanim.Możeonateżniemożepojąć,żenaglewjej
kuchnipojawiłsiękawałekAfryki.OjciecOlivii,
Andrew,machajejniezgrabnierękąnapowitanie,
uśmiechasięprzelotnie,poczymsłuchawmilczeniu,
mrużącoczy.Razporazodgarniagrzywęsiwych
włosówztwarzy(męskawersjatwarzyOlivii),
marszczącbrwiikiwającgłową,aleniepatrzy
nacórkę,tylkogdzieśzanią,nahotel.Wielkie
orzechoweoczymatkisąlekkorozbiegane,gdyzarzuca
jąpytaniami.Dopytujesięojedzenie,pogodę,
prysznice,wszystko,bytylkouniknąć–jaksięwydaje
–wieściohaag.Głosdochodzizopóźnieniem,więc
odpowiedziOliviizderzająsięznastępnympytaniem
Emmy.
SiostraPhoebestoizarodzicami,trzymająckota
Kakaojaktarczę.Manasobiekoszulkę
naramiączkach,wktórych–jakzgadujeOlivia–chodzi
nasiłownięipokazujezgrabnebicepsy.Próbuje
imopowiedziećokoguciku,którywdarłsię
nanajbardziejzakaźnyoddziałitrzebagobyło
ukamienować,alematkakrzyczy:„PogadajzPhoebs!”
iwypychasiostrędoprzodu.„Cześć”,mówiPhoebe
