Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Książęwmorskich
odmętach
KrólEdwardWyznawcaprzepowiedziałnadejściekróla,wktórym
„nadziejaAngliiściętaniczymdrzewo,rozkwitnieponownie,wyda
owoceipołożykrescierpieniom”.Myślano,żechodzioWilhelma
Adelina,leczjakpisałWilhelmzMalmesbury,Bógchciałinaczej.
Kronikarzniewspomniał,żejednoznajtragiczniejszychwydarzeń
whistoriiśredniowiecznejAngliibyłoskutkiem…zwykłejpychy.
JedynyprawowitysynHenrykaIBeauclerkaWilhelmbył
odnajmłodszychlatprzygotowywanydorolinastępcyangielskiego
tronu.Dosprawjegowychowaniaiedukacjiparakrólewska
podchodziła„zwielkąnadziejąitroską”1,aksiążęjużjako
dwunastolatekprzyjąłprzysięginawiernośćodangielskich
inormańskichpanów.Wielkienadziejezostałyjednakprzekreślone
ledwieuprogudorosłości.
Byłrok1120,aHenrykIprzebywałwówczasnaterenie
Normandii,gdziespędziłostatnieczterylatananegocjacjachtraktatu
pokojowegozkrólemFrancjiLudwikiemVIGrubym2(któremu
poświęconoosobnyrozdziałwtejksiążce,zob.s.230).Jesienią
postanowiłwrócićdoAnglii,bywdomuspędzićnadchodząceświęta.
KapitanTomaszFitzStephenzaproponowałkrólowi,bytenpopłynął
dokrajunajegonowymlangskipie–„BlancheNef”,zaznaczając,
żejegodziadek,Airard,brałudziałwinwazjiWilhelmaZdobywcy
naAnglię3.Henrykpostanowiłwysłaćna„BiałymStatku”całą
książęcąświtę,wtymdwóchswoichsynów,asamemupopłynąć
innymokrętem.Miałzwrócićsiędokapitanasłowami:„Powierzam
