Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
buntownikaprzeciwkoBogu.W590r.zmodyfikowałlistęEwagriusza,
złeskłonnościnazwałgrzechamigłównymiiogłosił,żesąśmiertelne.
Dodałteżnowy,drugipodwzględemważnościgrzech–zazdrość,
iskróciłspisdosiedmiu,wyłączajączklasyfikacjipychę
(superbia)iłączącapatię(acedia)zesmutkiem(tristitia)wjeden
grzechlenistwa.Należyjednakpamiętać,żepolskitermin„lenistwo”
niejestzbyttrafionyinieoddajesensułacińskiegosłowa
acedia,oznaczającegostanprzygnębienia,rozpaczyizniechęcenia,
dlategoczęstoniezrozumiałewydajesię,dlaczegoprzezwiekidozłych
skłonnościzaliczanomelancholięidepresję.
GrzegorzWielkizastosowałnastępującyporządek:próżność
(inanisgloria),zazdrość(invidia),gniew(ira),smutek
(tristitia),skąpstwo(avaritia),łakomstwo(ventris
ingluvies)inieczystość(luxuria).Wyłączonązklasyfikacjipychę
traktowałdośćniekonsekwentnie–razjakoźródłowszelkich
grzechów,ainnymrazemjakojednązgłównychwad,cowsumie
sprowadzałobyichliczbędoośmiu.
Sporządzonaprzezpapieżalistastałasięfundamentemdla
moralnościśredniowieczaizaczątkiemnaukiogrzechachgłównych,
wykładanejwiernymmiędzyinnymiprzezfranciszkanów
idominikanów.Ustanowionyprzezniegoporządek,doktórego
odwoływalisięwswojejliterackiejtwórczościGeoffreyChaucer
iDanteAlighieri,niebyłjednakostatecznyiprzezwieki,wzależności
odtego,wktórymzgrzechówwidzianowiększezagrożenie,zmieniała
sięichhierarchiainazwy.Zupływemlat,wrazzbogaceniemsię
społeczeństwa,wzrosłonaprzykładznaczeniechciwości.
Wśredniowieczuostatecznieutrwaliłasięliczbasiedmiugrzechów
głównych(septempeccatacapitalia),apychępołączonozpróżnością.
Dlałatwiejszegozapamiętaniagrzechówpojawiłsięrównieżakronim
SALIGIA,używanynaokreśleniewszystkichłącznie,utworzony
odpierwszychliterłacińskichnazw:pycha(superbia),chciwość
