Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RÉTROSPECTIŌNPREMIER
Byłpiyrszysiyrpnia1913roku.Nicniyzwiastowało
poczōntkukōńcamojigożycio.Dziyńjakcodziyń.
CuzamynzEwaldymiJohannymgralimywszkataprzi
biurkuizbijalimyôstatnichwilemijajōncejszychty.
Jeszczedwajściaminutifajrant,wartkibiyr,potymôbiod
uEwaldaiRołzy,anieskorzijmielimywziōnśmało
Hyjdlusianaszpilfusbalu.Małoszczigauprzyłasiechoby
yjzel,iżechceiśznami,aEwaldnimiołzdrowio,coby
jiôdmōwić,kejzaczłaôtoślimtać.Zresztōm,ônniczego
niyporadziyłjijôdmōwić.
Skōńczylimyrajcować,wziōnechtajlung–dwieachtle.
Cożechdostoł,tochôdłożył.
-Krojc.
-Kōntra!–RyknyłJohann.Jużechwiedzioł,
cojepōmie.Wielażechsietyżniychachnył,
zpiyńciōmatrumfaminimōgłechnawielaliczyć.Hanys,
festrod,chyciyłkartkaablajsztift,cobydopisać
mipōnkty–Tożeśmiołajnfach?
-Beztrzech...–ôdpedziołech.
-Notojużwiymy,keryposzychciebydziestawiołbiyr
–padołrozśmioty.
Zaczlimysiezbiyrać.Ledwacożechôblykmantel,
adobiurawpodkōmisorzSteierbachztakimszwōngiym,
chobykulawystrzelonozkanony.
-Stōjciechopy!Dzisiejmōmydługszoszychta.Biercie
wartkoautoijedźciedoStudziynnej.
-Paniekōmisorz...Cosieuzaśstało?Niydosiejutro?
–Spytołechnaiwnie,chociożjakechynopodziwołsie
najegoprzekwiōneślypiaispocōnogymba,wiedziołech,
żemusiałasiestoćjakośrychtyktragedio.
-Mord.Mododziołszkazurżnytōmgowōm.Znojdłajōm
mutra,jakprziszłazpańskigopolauszykowaćôbiod.
Jedźcietamwartko,podwielabydōmtamszrajbery
ôdEckertaizrobiōmztegoaferanacołkorejyncjo!Sam
mocieadresinazwiska.
