Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ciąglenaniączekając,nicsięjednakniezdarzyło.Kazałwięc
sprowadzićuzdrowicielaPaktującego-z-Duchami.
–Powiedziałeś,żepoczterdziestudniachumrę.Spójrz
więc!Jestemciągleżywy,chociażminęłojużczterdzieścipięć
dni.
Tenodrzekł:
–Prosiłeśoradęnapozbyciesięsadła,którymobrosłeś,
więccitęradędałem.Kłamstwoośmiercibyłotymwłaśnie
lekarstwem.Spytajkogokolwiekwtymmieście,czymójleknie
odniósłskutku.
Kiedywładcausłyszałsłowauzdrowiciela,odetchnąłzulgą,
chwilępóźniejwybuchnąłserdecznymśmiechem,awrazznim
zanosiłsięodśmiechucałydwór.Tuiówdziesłychaćbyłosłowa
podziwudlasprytuuzdrowiciela.Wśródogólnejwesołości
Paktujący-z-Duchamizwróciłsiędowładcy:
–Niemawtymnicśmiesznego.Dajmiterazto,
coobiecałeś.
Władcakazałsłużbieprzynieśćpięknetkaninyistroje,
wręczyłjeuzdrowicielowiizwróciłsiędowszystkichobecnych,
byobsypaliprezentamiczłowieka,któryznalazłsposóbnajego
zmartwienie.
Takteżsięstało.Paktujący-z-Duchamidziękował,
dziękował,ażsłówmuzabrakło,jakprzewidziałtoniegdyś
władca.Nakoniecrozpłakałsięzeszczęścia,pożegnałwładcę
iwszystkichzgromadzonychwokółniego,izcałymdobytkiem
wróciłdoswojegodomu.
Władcazaś,ilekroćopowiadałtęhistorię,śmiałsięsam
zsiebiejużnasamowspomnienie,jakprzezczterdzieścidni
inocychodziłgłodnypopałacu,czekającnaśmierć.Takduchy
