Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
księża—księdza,zagrożenie—groźny,
mosiężny—mosiądz,wożą—wozić,
drużyna—druh,boży—boski,
Sapieżyna—Sapieha,mężny—męski;
bpoliterachr,l,ł,np.
drżeć,ulżyć,łże;
cgdywchodziwskładpartykuły-żelubtworzy
partykułę-ż,np.
chodźże,jestże,niemalże,gdyż,jakiż,takoż;
dpoliterzenwzapożyczeniach,np.
oranżada,rewanż,branża;
eorazwkilkuwyrazachrodzimychpospółgłosce,np.
gżegżółka,piegża,mżawka.
2.2.Połączenieliterowerzpiszemy:
agdywymieniasięononar,np.
marzec—marca,
mierzyć—miara,dobrze—dobry;
Połączenierzwystępujewwieluwyrazach,wktórych
wymiananarniejestżywa.Napochodzenie
omawianejgłoskizpierwotnegorwskazaćmoże
czasemzestawieniezinnymijęzykamisłowiańskimi
(por.odpowiednikirosyjskiedowyrazów:
rząd—riad,rzepa—riepa,rzadki—riedkij,rzeka
—rieka,jarzębina—riabina,orzech—oriech).
bwzakończeniach-erz,-arz,-mierz,-mistrz,np.
fałszerz,kołnierz,egzemplarz,dramatopisarz,wodom
cpospółgłoskachp,b,t,d,k,g,ch,j,w,np.
przyroda,brzeg,trzoda,drzemka,krzak,grzech,
chrzan,dojrzały,wrzask.
UWAGAWyjątkowoponiektórychspośród
wymienionychspółgłosekpiszemy
sz:
a.wwyrazach
pszczoła,pszenica,bukszpan,kształt,
kszyk
(ptak),
