Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wsukiencebezbielizny
niemojeciałoprzyjmowało
igościłoszczodrze
niewnimlęgłasięPi
mojestoiteraznagoprzedlustrem
iniestrzępięjęzykażebyjeubraćwsłowa
jestbezbronnewięc
bioręjewnawias
inieoddamnikomu
otociałomoje(s.369).
Gdybychciećprześledzićstosowaneprzezbohaterkę-podmiot
mówiącysposobyprzełamywaniategoodczuciaobcości,totrafia
sięnastrofynasyconenajwiększąironią,anawetsarkazmem,
skierowanymprzeciwpostawom,wyrastającymzeźródełtwo-
rzących–jejzdaniem–największąopresję,mianowiciejudeo-
-chrześcijańskich.Jedentylkocytat:
amożewaszbóg
wsześćdnistworzył
tylko(amuszlaślimaka
szyszkasosnyliśćdębu
mojalewapierśsprzedćwierćwiecza
sądziełemnatury
któranaszczęście
niejestosobą)
cierpieniewktóre
21
