Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Izostawiłichsamych.
Ostrzeżenieprzedfaryzeuszamiisaduceuszami
16.5Płynącnadrugibrzeg,uczniowiezorientowalisię,żezapomnieli
dokupićchleba.
16.6– Bądźcieostrożniiwystrzegajciesiękwasufaryzeuszy
isaduceuszy – ostrzegłichJezus.
16.7Aleonimówilimiędzysobą:
– Nowłaśnie,zapomnieliśmychleba.
16.8– Gdziejestwaszawiara! – odezwałsięJezus,bowiedział,oczym
rozmawiają.–Czemumartwiciesięochleb?16.9Niczegonie
zrozumieliście?Czyniepamiętacietychpięciutysięcyludzi,których
nakarmiłempięciomabochenkamichleba?Ilewtedyzebraliście
resztek?16.10Agdysiedmiomabochenkaminakarmiłemczterytysiące
ludzi,toilejeszczepozostało?16.11Nierozumiecie,żeniemówię
ochlebie?Strzeżciesiękwasufaryzeuszyisaduceuszy.
16.12Wtedydotarłodonich,żeniemówiokwasiechlebowym,ale
onaucefaryzeuszyisaduceuszy.
WyznaniePiotra
16.13PoprzybyciunaterenyCezareiFilipowejJezuszadałuczniom
następującepytanie:
– ZakogoMnie,SynaCzłowieczego,uważająludzie?
16.14– Jednisądzą,żejesteśJanemChrzcicielem – odrzekliuczniowie –
inni,żeEliaszem,jeszczeinni,żeJeremiaszemalboinnymprorokiem.
16.15– Awy?ZakogoMnieuważacie? – zapytałichwprost.
16.16– JesteśMesjaszem,SynemżywegoBoga – odpowiedziałSzymon
Piotr.
16.17– SzczęśliwyjesteśSzymonie,synuJana – odrzekłmuJezus – bo
niedoszedłeśdotegoludzkimrozumowaniem,aleobjawiłcitomój
Ojciecwniebie.16.18Dlategomówięci:TyjesteśPiotr – skała – inatej
skalezbudujęmójKościół.Abramypiekłaniepowstrzymajągo.16.19
Idamcikluczedokrólestwaniebieskiego:Cokolwiekpostanowisz
naziemi,będziepostanowionewniebie.Acorozstrzygniesznaziemi,
ibędzierozstrzygniętewniebie!
16.20Nakazałjednakuczniom,bynikomuniemówili,żejest
Mesjaszem.
Jezuszapowiadaswojąśmierć
16.21OdtegoczasuJezuszacząłwyraźniemówićim,żemusipójść
