Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ2
Utarczkimiędzytymdwojgiemzaczęłymidziałaćnanerwy.
PoprosiłemSebastiana,żebymipokazałszafęzbronią.Zaprowadził
mniedomałegogabinetu,stanowiącegoczęściowobibliotekę,
aczęściowopomieszczenienabroń.
Wmahoniowejszafie,zaszybą,stałrządlekkichiciężkichstrzelb.
Pustemiejscewstojakuwskazywałonabrakdubeltówki.Półkipod
ścianąbyływypełnionewwiększościbestselleramiiwydaniami
klubówksiążkowych,atylkonajednejstałynieefektownie
wyglądającepodręcznikiekonomiiipsychologiireklamy.
—Pracujepanwreklamie?
—Wbiurzeinformacyjnym.JestemszefembiurawCentennial
SavingsandLoan.Powinienembyćterazwfirmie.Pracujemynad
programemnaprzyszłyrok.
—Czytomożepoczekaćjedendzień?
—Niewiem.
Odwróciwszysięodemnie,otworzyłszafęzbronią,apotemdolną
szufladę,gdziebyłynaboje.Obieotwierałysiętymsamymmosiężnym
kluczem.
—Gdzieprzechowywałpantenklucz?
—Wgórnejszufladziemojegobiurka.—Otworzyłszufladę
ipokazałmi,wktórymmiejsculeżał.—Sandywiedziałagdzie.
—Mógłgołatwoznaleźćktośinny.
—Toprawda,alejestempewny,żetoona.
—Skądtapewność?
—Czujęto.
—Czybrońjąfascynuje?
—Napewnonie.Jeśliktośumieobchodzićsięzbronią,niemusi
tooznaczać,żestajesięjejmiłośnikiem.
