Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sprawyzistnieniachoróbautoimmunologicznych.
Odpowiedzialnośćzatenstanrzeczyciążynauznanym
niegdyśautorytecienaukowymPauluEhrlichu,który
utrzymywał,żewludzkimorganizmienieistnieje
odpowiedźimmunologiczna.Toprzeświadczeniezaczęło
tracićnawartościdopierowlatachdziewięćdziesiątych
ubiegłegostulecia,kiedytoPollyMatzingerstwierdziła,
żesystemodpornościowyniekierujesiępochodzeniem
antygenu,alejegopotencjalnymnegatywnymwpływem
nanaszorganizm.Niegdyśtwierdzono,żeprzypadku
chorobyzrodzajuautoagresjinaszukładimmunologiczny
tracizdolnośćrozróżnianiaswoichantygenówodobcych.
Jednakżeobecniewiększeuznaniezyskujetwierdzenie,
żeorganizmosóbdotkniętychtegorodzajuschorzeniami
wciążpozostajenieomylnywtejocenie,problemtkwi
jednakwdodatkowychczynnikach,zarówno
wewnętrznych,jakizewnętrznych.Iwłaśniewtym
aspekcieupatrujesięobecnieprzyczynycorazczęstszego
występowaniachoróbautoimmunologicznych.
Wświetlenajnowszychbadańiteoriidotyczących
wpływuszeregubakterii,wirusówigrzybów,coraz
większeznaczenienabieratzw.hipotezahigieny.Można
wywnioskować,iżnaprzestrzenidziejówotoczenie
człowiekazmieniłosięszybciej,niżnaszeorganizmy
zdołałysiędoniegoprzystosować.Niebagatelnywpływ
nanaszezdrowiematakżeobecnystylżycia,siedzący
trybpracy,wszechobecnypęd,pośpiech,towarzyszący
imstresorazzmianasposobuuprawyroślinihodowli
zwierząt.Wprzeszłościludziedużowięcejczasuspędzali
nazewnątrz,mającstałykontaktzprzyrodą,zwierzętami
