Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.SPAWALNICZYŁUKELEKTRYCZNY
13
łączonejdobiegunadodatniegoniemożnaobciążaćdużymnatężeniemprądu
wobawieprzedzbytszybkimjejzniszczeniemnaskutekintensywnegonagrze-
wania,zatemwydajnośćspawaniajestniska.Podczasspawaniaprądemprze-
miennymrozkładciepłaitemperaturywłukusązrównoważone.
Efektywnąmoccieplnąłukuspawalniczegookreślasięzzależności
q=Uł·Ił·k
[W]
(1.1)
gdzie:Uł–napięciełuku,wV;Ił–natężenieprąduwłuku,wA;k–współ-
czynniksprawnościcieplnejmetodyspawania.
Współczynniksprawnościcieplnejmetodyspawaniaηjesttostosunekilości
ciepławnikającegodomateriałuspawanegodoilościciepłazużytejprzezłuk.
Częśćciepłałukujeststraconanapromieniowanie,zużytanatopienieotuliny,
topnikaitp.Tylkopewnailośćciepławprowadzonegodomateriałuspawanego
jestwykorzystananastopieniemateriałupodstawowegoidodatkowego(utwo-
rzeniespoiny),resztanagrzewametalprzyległydospoiny,stającsiępoczęści
przyczynąniepożądanychzmianstruktury,naprężeńiodkształceń.Dlategonale-
żydążyćdostosowaniaprocesówowysokiejsprawnościnagrzewania.Współ-
czynniksprawnościcieplnejzależnyodmetodyiparametrówspawaniaη,orazod
kształtuzłącza,manastępującewartości:
Łukiemkrytym
Elektrodamiotulonymi
MIG/MAG,drutemproszkowym
TIGiplazmoweTIG
1)WartościkzalecanewnormiePN-EN1011-1:2001dostosowaniawobliczeniachcieplnych,
m.in.wewzorze(1.1).
Spawanie
Współczynnikη
0,85÷0,95
0,75÷0,85
0,70÷0,85
0,55÷0,65
(1,0)
(0,8)
(0,8)
(0,6)
k
1)
IlośćciepłaQwprowadzonawokreślonymczasietdomateriałunagrzewa-
nego(spawanego,napawanego)ustalonymiparametramiłukuwynosi
Q=q·t=Uł·Ił·k·t
[J]
(1.2)
Bardzoważnymwpraktycespawalniczejparametremtechnologicznymjest
energialiniowaspawania,czyliilośćciepłaprzypadającanajednostkędługości
spoinyl,którąmożnaprzedstawićwpostaciwzoru
q=
l
Q
l
=
l
t⋅
k
=
v
sp
k
[J/cm]
(1.3)
gdzievspjestprędkościąspawania/nagrzewania.(WnormiePN-EN1011-1:2001
odpowiednikiemenergiiliniowejspawaniajestilośćwprowadzonegociepłaQ,
którejnienależyutożsamiaćzwielkościąokreślonąwzorem(1.2)).
