Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
świętego–dysydenta,myśliciela.Byćmożecośwtymjest.
MożeChodorkowskijestdysydentemnowychczasów,nie
tych,gdybrodaciintelektualiściszlidowięzieniazanapisanie
krytycznegoartykułu,aleczasów,gdywładzakarzetych,
którzykupujądoszkółkomputery,bote,jakonarzędzie
zdobywaniawiedzy,mogąprzyczynićsiędobudowy
nadmierniewykształconego,awięcmniejpodatnego
namanipulację,społeczeństwa.
MoimzdaniemjednaknietrzebakreowaćChodorkowskiego
nanowegoAndriejaSacharowa.Niechodzibowiemoto,
coChodorkowskizrobił,czyczegoniezrobił.Chodzioto,
żenawetjeślibyłostatnimłotrem,jegouwięzienie,proces
iskalapopełnionychprzytymmanipulacjisąwielkąobrazą
Rosjiijejnarodu.IotymjestksiążkaAleksandra
PumpiańskiegoiSiergiejaKowaliowa,uzupełniona
korespondencjąAdamaMichnikazMichaiłem
Chodorkowskim.
Ichesejepisanejęzykiemżywym,zaangażowanym,
toważneświadectwowspółczesnejRosji.RosjiWładimira
Putinai–czychceontego,czynie–Michaiła
Chodorkowskiego.
AndrzejBrzeziecki
Redaktornaczelny„NowejEuropyWschodniej”
