Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zdyscyplinować.Wnaszejsytuacjimamyszczególnemożliwości
wpływanianainnych.Niemożemystosowaćuników,alemusimy
rozwijaćkażdyfragmentnaszejosobowości.Jeżelitenurlopokażesię
dlanaskorzystny,tomusizmienićiwpłynąćnanaszeumysły.Moja
droga,przypuszczam,żeobojesięzgodzimy,iżbędączdala
odnaszegosynka,niebędziemyrozmawiaćwyłącznieoGabrielu?
PaniBarneszgodziłasię.Jednakmimodanejobietnicyniemogła
sięoprzećpokusie,abyciągleonimniemyśleć.Chociażzostawili
gopoddobrąopiekąkompetentnejbabci,nieustanniegłupiobałasię
ojegozdrowie.
Wczasiegdyliczyłagodzinydzielącejąodpowrotudosyna,
astarszapannaFlood-Porteruśmiechałasię,widzącjużsiebie
wswoimogrodzie,pannaRosekontynuowałapierwotnytokmyśli.
Zawszeorałaprostąbruzdę–odpoczątkudokońca.
–Niepojmuję,jakktośmożekłamać–stwierdziła.–Chyba
żejakiśbiedak,któryboisię,żestracipracę.Ale…ludzietacyjak
my…Znamybogatąkobietę,któraszczycisięskładaniemfałszywych
deklaracjicelnych.Czystybrakuczciwości.
Wchwiligdytomówiła,wbramiehotelowegoogrodupojawiłasię
Iris.Udałosięjejominąćosobyprzystoliku,jednakniezdołałanie
usłyszeć,cotammówiono.
–Możeniepowinnamosądzaćinnych–zauważyłapaniBarnes
donośnym,stanowczymgłosembyłejwychowawczyni–alenigdynie
odczułamnawetnajmniejszejpokusy,żebykłamać.
„Zakłamanababa”–pomyślałaautomatycznieIris.
Irisbyłakompletniewyczerpana,czułasiętak,jakbymiałazaraz
zemdleć.Dohoteluudałosięjejdotrzećtylkodziękiniezwykłejsile
woli.Taprzygodawyczerpałajejnerwydogranicwytrzymałości.
Chociażtęskniłazacisząwłasnegopokoju,wiedziała,żeniezdoła
pokonaćschodówbezkrótkiegoodpoczynku.Padłanażelaznekrzesło
