Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
codziennejkomunikacji,okazujesięwypadkowązasadfunkcjonowania
samychmaszyn,interfejsówpośredniczącychmiędzynamiadostępnymi
zasobamidanych,atakżekulturowychuwarunkowańikontekstów,
wktórychsytuujemyinformacje,przekazywanenamprzeznośniki.Do
takiegowłaśnierozróżnienianadaneiinformacjenawiązujęwielokrot-
niewmojejksiążce,traktującjejakopodstawowezałożenieteoretyczne.
Zapominanietraktujębowiemjakozestawstrategiikluczowychdlawy-
twarzaniainformacji,wydobywanychzzasobówcyfrowejpamięci,selek-
cjonowanychiukładanychwznaczącecałości.
Jednozałożenieodróżniajednakmojerozważaniaodpropozycjikla-
sycznychteoretykówinformacji.Traktowalioniinformacjęjakospójną
zasadękodowaniadanych,któraniezmieniasięwzależnościodplatfor-
mypozwalającejjąodtworzyć.Innymisłowy,dlateoretykówinformacji
materialnenośnikiniewpływająnasamedane,ajedyniesłużąjakoich
„przezroczyste”materializacje.Oproblematycznościtegozałożeniapisał
jużchoćbyW.B.Worthen,traktującdekodowanieinformacjijakome-
taforę,któraopisujeprocesrealizacjitekstuscenicznegowrozmaitych
mediach,zarównonadrukowanejstronie,jakiwpostacicyfrowegopli-
ku,zarównowformieprzedstawienianażywo,jakifilmu.WpracyDra-
mat:międzypoezjąiprzedstawieniem(2010)14przekonującodowodził,że
sposóbmaterializacjidanychtekstowychmafundamentalneznaczenie
dlasensówfikcyjnegoświata,tworzonegonapodstawiedanegotekstu,
podobniejakdlajegorelacjizodbiorcami.Innymisłowy,Worthenstarał
sięprzekonać,żetekstrozumianyjakozestawdanychnietylkostano-
wipodstawęprzedstawieniateatralnego,lecztakżesamulegaistotnym
modyfikacjomizmianomwzależnościodsposobuswojejmaterializacji.
Takawłaśnieperspektywa,zapożyczonazdziedzinyperformatykiidra-
matologii,pozwalaskomplikowaćopisprocesówzapominaniawcyber-
przestrzeni.Owszem,stanowiąonekluczowączęśćprocesumateriali-
14W.B.Worthen,Dramat:międzypoezjąiprzedstawieniem,tłum.MateuszBorowski,
MałgorzataSugiera,KsięgarniaAkademicka2013.
22
WSTĘP
