Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
978-83-7688-523-0
Wstęp
stronyjesttotakżerezultatsłabościalternatywnychmetodsemiotycznych.
Choćjesttozapewnetylkokwestiaczasu,obecnienieoferująonetaksys-
tematycznegoprogramuanalizymitówimitologicznegoświatopoglądu,jak
teoriestrukturalno-semiotyczne.Wynikatoprzedewszystkimztego,żebyły
onetworzonewinnych,partykularnychdladanejdyscypliny,celach.
Jeżelipowyższadiagnozajesttrafna,tomodernizacjasemiotycznychbadań
mitumożedokonaćsięalboprzezprzyspieszeniepracnadnowymiteoriami
wykraczającymipozaramyjednejdyscypliny(najprawdopodobniejbędzieto
kognitywnateoriamitu),albowwynikumodyfikacjiistniejącychteoriistruk-
turalno-semiotycznych.Modyfikacjitegotypunależydokonaćprzynajmniej
wtychpunktach,którebudząnajwięcejwątpliwościprzyichporównywaniu
znowszymikierunkamisemiotycznymi(turównieżpodstawowympunktem
odniesieniawydajesiękognitywizm).Niniejszaksiążka,zgodniezewspo-
mnianąwyżejzasadąekonomii,jestpróbązmierzeniasięzproblemamizwią-
zanymizkwestiąmodyfikacjiteoriistrukturalno-semiotycznych.
Oskarżaniecałegonurtustrukturalno-semiotycznychbadańmituokom-
pletnąstagnacjębyłobyoczywiścienieporozumieniem,niemabowiemjednej
teoriistrukturalno-semiotycznej,leczwielezróżnicowanychpodejść.Wszyst-
kieonewydająsięjednakexplicitebądźimpliciteakceptowaćJakobsonow-
skąkoncepcjęmetaforyimetonimiiorazposługująsiętymiterminamiwcelu
określeniarelacjiorganizującychmitologicznesystemy.Tymczasemtakispo-
sóbichpostrzeganianiejestanioczywisty,aniteżpowszechnieakceptowany
pozamitoznawstwem.Iwreszcieniejestteżtak-costanowijedenzwąt-
kówniniejszejksiążki-żeodrzucenietezRomanaJakobsonamusioznaczać
rozpadpozostałychzałożeństrukturalno-semiotycznejanalizymitu.Wprost
przeciwnie,fenomenmetaforyimetonimiiorazichinterakcjesąjednymznaj-
żywiejdyskutowanychproblemówwspółczesnejhumanistyki.Nieuwzględ-
nianieargumentówpojawiającychsięwowejwielowątkowejdebacieskazuje
naarchaicznośćcałynurtmitoznawstwawywodzącysięodLévi-Straussa.
Pierwszązprzyczynpowstanianiniejszejksiążkijestwięcchęćpokonania
dystansu,jakiwytworzyłsiępomiędzystrukturalno-semiotycznymiteoriami
analizymitów,wktórychmetaforaimetonimiasąkwestiamikluczowymi,
abadaniaminadmetaforąimetonimiąprowadzonymipozamitoznawstwem.
Prawdąjestbowiemto,żeniewielubadaczymitureprezentującychwspomnia-
nąopcjęwychodzipozaustaleniaJakobsona,azewspółczesnychspecjalistów
badającychtropytylkonielicznizgodzilibysiędziśnatakieichpojmowanie,
jakiezasprawąrosyjskiegojęzykoznawcydominowałowstrukturalizmie.
8
