Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Rozdział1.Stygmatyzacjaspołeczna.Wprowadzenie
rakterrozumieniustygmatuprzezGoffmana.HManipulowaniestyg-
matemjestogólnąwłaściwościąspołeczeństwa,jesttoproces
pojawiającysięwszędzietam,gdzieistniejąnormyodnoszącesiędo
tożsamości[...].Możnawzwiązkuztymsądzić,żerolanormalnego
irolastygmatykasączęściamitegosamegoukładu”(Goffman,1963b,
s.155).
WzakończeniuksiążkiGoffmanjeszczemocniejstwierdza:
HKonkludując,mogępowtórzyć,żestygmatskłanianasnietylkodo
myśleniakategoriamiwyodrębnionychzbiorówjednostek,któremogą
byćpodzielonenadwieczęści,oznaczonychstygmateminormalnych;
idzietubowiemopełenkonkretnychucieleśnieńdwurolowyproces
społeczny,wktórymkażdajednostkauczestniczywdwóchrolach,
przynajmniejwjakichśichpostaciachiwpewnychfazachżycia.
Normalnajednostkaistygmatyzowananiesąosobami,leczraczej
perspektywami.Teostatniesągenerowanewsytuacjachspołecznych
podczassplątanychkontaktównamocyniezrealizowanychnorm,
októrychsądzisię,żemogąpojawiaćsięwdanymspotkaniu”
(tamże,s.164)
3
.
WieleprzypadkówomawianychprzezGoffmanajakostygmaty
dotyczyosóbooczywistych,częstogroteskowychstygmatach(np.
braknosa).Jednakżeksiążkaujawniato,czegoczytelnikjestświadom,
żewszyscyjesteśmyokresowostygmatykamibądźstygmatyzującymi,
wzależnościodspołecznegousytuowania.Goffmanprzywołujetu
przykładŻydaHprzechodzącego”dodominującejwspólnotychrześ-
cijan
4
,osób,któreskłamałycodowłasnejprzeszłościimusząteraz,
wobawieprzedzdemistyfikowaniem,stalepozostawaćczujne.
3
ObacytatywtłumaczeniuZbigniewaBokszańskiego.
4
SławomirMrożekwswojejostatniejsztucePrzewielebnijednymzgłównych
bohaterówuczyniłŻydapastora.Naczelnymmotywem,którymkierujesięówbohater,
jestdążeniedozatarciastygmatuswojegożydowskiegopochodzenia.Wszakgdybym
zostałlekarzem–argumentujebohaterMrożka–lubadwokatem,ludziemówiliby
Htenżydowskiadwokat”czyHtenżydowskilekarz”,aleniktprzecieżniepowieHten
żydowskiksiądz”.
