Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Wciąguniemalosiemdziesięciupięciulatżycia
KarolWojtyłaspotkałmilionyludzi.Zwieloma
utrzymywałkorespondencję,aleniewieluspędzało
znimcałedni,tygodnie,miesiące,przebywało
wnormalnych,codziennychsytuacjach.Niewszyscy
chcąsiędzielićtreściamidyskusji—czasami
ważniejszewydająsięsprawy,chociażrysosobowy,
personalizmpotwierdzonyświadectwemżycia
przebijaprzezkażdązrozmów,jakieudałomisię
przeprowadzićzewspółpracownikamiiprzyjaciółmi
JanaPawłaII.OjciecŚwiętyswójstosunek
dokażdegoczłowiekaująłsyntetyczniewzdaniu,
którezawarłwliścieapostolskim
Novomillennio
ineunte
(n.43).Nauczał,nietylkosłowemprzecież,
żechodziopostrzeganiedrugiejosobyjako„kogoś
bliskiego”,zkimdzielimyjegoradościicierpienia,
odgadujemyjegopragnieniaizaspokajamyjego
potrzeby,ofiarowujemyprawdziwąigłęboką
przyjaźń.JanPawełIIbyłwiernywprzyjaźni,
cozauważa—spoza„polskiegokręgu”—abpPiero
Marini.Byłzdolnydodostrzeganiawdrugim
człowiekuprzedewszystkimtego,cojestwnim
pozytywne,aconależyprzyjąćicenićjakodarBoży:
darnietylkodlabrata,którybezpośrednio
gootrzymał,aletakże„dardlamnie”.Umiał„czynić
miejsce”bratuczysiostrze,nieśćnawzajem
brzemiona.Dlategoteżwskazywał,żeczłowiekjest
drogąKościoła,aChrystusjestdrogączłowieka.
Chodziłomuokonkretnegoczłowieka,zanurzonego
wczasie,sytuacji,posiadającegoswojewyjątkowe
dzieje,więzyzinnymiludźmi.Tojaimywszyscy
jesteśmypierwsząipodstawowądrogąKościoła,
wyznaczonąprzezsamegoChrystusa,która
nieodmiennieprowadziprzezTajemniceWcielenia
