Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Berlińskiedzieciństwonaprzełomiewieków
WalterBenjaminzyskujewciążnaznaczeniujakokrytykkultury
XXwieku,którywjegopojęciurozpocząłsięwpołowiestuleciaXIX.
Dowiodłategopamięćoprzypadającej26września1990roku
pięćdziesiątejrocznicyjegośmierci.Największydziennikhiszpański,
„ElPaïs”,uczciłgointeresującymikompetentnieprzygotowanym
dodatkiemspecjalnym.UkazałsięonwMadrycie,stolicykraju,
uktóregobram,wPortbou,zdesperowanyuciekinierpołożyłkres
swojemużyciu.
Trudnowyobrazićsobiekontrastwiększyniżten,któryistniejemiędzy
–zjednejstrony–pośmiertnąświatowąsławąBenjamina,staranną
edycjącałejjegospuściznyintelektualnej,prowadzonymi
zdetektywistycznądociekliwościąbadaniaminadwszystkimi
okolicznościamijegożycia,a–zdrugiej–samąjegoegzystencją
człowiekanieustannieodrzucanego,ponoszącegoklęski,wcichości
duchazapewnewcześniejużspragnionegośmierci.Czyżtonie
„garbusek”[1]zdziecięcejpiosenkiizpokojudziecięcychzabawbył
postacią,któranietylko–jakopowiadaThomasMann–takgłęboko
poruszyłamałegoHannoBuddenbrooka,alektórątakżeWalter
Benjaminuczyniłośrodkiemswychponawianychwciążprób
zrozumieniaFranzaKafki?Czytoówzłyskrzatsprawił,żenajwiększe
irokującenajwięcejnadzieijegozamierzeniaskażonebyłyjuż
uswychpoczątkówobumieraniemalbounicestwieniem?Początki
temusiałysięgaćjegodzieciństwa,„berlińskiegodzieciństwa
naprzełomiewieków”.WstudiachnadKafkąpojawiająsięsłowa
matkiBenjamina,którazawszegdyWalterstłukłcoś,czegoś
zaniedbał,alboźlesięzabierałdojakiejśpracy,miałanapodorędziu
gotowepowiedzonko:„Niezgułapozdrawia”[2].Chłopiecnigdygonie
zapomniał.
CosiętyczydzieciństwaBenjamina,jegostosunkudoojca,
