Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
funkcjonowałypozagłównymnurtempsychoterapiiibudziły
nieufnośćpsychologiiakademickiej14,m.in.zewzględunato,żeich
holistycznezałożeniawykraczająpozanowoczesnymodel
wyspecjalizowanegoleczenia,wktórympsychika(umysł,
zachowanie)todomenapsychologówipsychoterapeutów,ciałozaś
fizjoterapeutówczylekarzy.Zgodnieztymmodelemmedycyna
maopieraćsięnamanipulowaniuciałemwramachnieosobistejczy
nawetbezosobowejrelacji,natomiastpsychoterapiapolega
naintymnym,azarazemprofesjonalnymdialogu,wktórym
wnikliwejanaliziepoddanezostająprocesypoznawcze,uczucia,
zachowaniairelacjezotoczeniem.Ciałojakoobszardolegliwości
fizycznychczybólumożestaćsiętematemdialoguterapeutycznego,
jednakwsamymprocesieterapiicielesnośćpacjenta–żywa,
zmienna,reagującanato,cosięwydarza–mabyćniejako
niewidzialna,celowoujętawnawiasprzezterapeutęiprzezsamego
pacjenta.Tentyprelacjiwydajesięnaturalny,ponieważjestzgodny
zwzorcemkontaktówinterpersonalnychdominującymwkulturze
zachodniej.Natomiastmodel,wktórymterapeutauwzględnia
expliciteinabieżącocielesnośćpacjenta(atakżewłasną),
systematyczniezwracauwagęnatenobszardoświadczenia,zachęca
pacjentadopoczuciasięcielesnymbytem„tuiteraz”wrelacji
zdrugąosobą–odpoczątkuwymagałprzełamaniakonwencji,miał
charakterkontrkulturowy.Długoteżgromadzonetuobserwacje
klinicznenieznajdowałyoparciawbadaniachempirycznych,zatem
formułowanemodelemiaływdużejmierzecharakterintuicyjny
ispekulatywny.Grzeszyłypomieszaniemrzetelnychstudiów
klinicznychihipotetycznychmodeliroboczych.Dopierostosunkowo
niedawnonagromadzeniezniuansowanejwiedzyempirycznej
dotyczącejm.in.naturyprocesówneurofizjologicznychorazich
powiązaniazsubiektywnym,cielesnymipsychicznym
doświadczeniemdoprowadziłydougruntowaniasięwnauce
holistycznegoparadygmatu,pozwalajączrozumiećiuporządkować
nagruncienaukowymwielezjawiskobserwowanychwcześniej
wpraktycebodypsychotherapy.
1.2.Odciaładoorganizmu.Podejście
holistycznewewspółczesnejnauce
