Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ1
EtoslewicyJackaKuronia
Stalemusiałempytaćosenstegowszystkiego,
oźródła,osiłę,awięcoceleiwartościnadrzędne.
Znajdowałemodpowiedźnatewszystkiepytania
wklimacieideowymmojejrodziny,którytoklimat
wiązałsięzduchowościąlewicy[1].
JacekKuroń
1.1.Wdziecięcymświecie
lewicowego
sacrum
JacekKurońwciągucałegożyciakonsekwentnienazywał
siebieczłowiekiemlewicy,reprezentującwartości
nadrzędneisposóbpostrzeganiarzeczywistości
powszechnieutożsamianyzideologiąlewicową[2].Źródeł
własnegoświatopogląduposzukiwałwlatachdzieciństwa,
atmosferzedomurodzinnego,wartościachmoralnych
kultywowanychwrodzinieorazspecyficemiastaiczasów,
wktórychdorastał[3].Okresmłodościmiałfundamentalne
znaczeniewkształtowaniujegoosobowości,cowięcej,
zasadata,jaktwierdził,macharakterpowszechny
idotyczykażdegoczłowieka.„Zaryzykujętwierdzenie,
żewiększośćludziwszystkichczasówikultur
maświadomość,iżich
sacrum
–całokształtwartości
nadrzędnych–ukształtowałosięwdzieciństwie”[4]
–napisałwpracyz2002r.poświęconejteoriidziałania.
Pozatym,jegozdaniem„wmotywacjikażdego
sąelementyetosu.Większe,mniejsze,głębiejlubpłycej
tkwiące,alejakieśsąiwartojeodnaleźć,bowróżnych
kluczowychmomentachonesięodzywająikiedyśmogą
