Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stanowitutajzakładanaprzezBilligaróżnicawocenienominalizacjiwdyskursie
specjalistycznymprzezbadaczyreprezentującychlingwistykęsystemowo-funkcjonalną
iteoretykówkrytycznejanalizydyskursu(KAD).WedługBilliga9reprezentującego
stanowiskokrytycznejanalizydyskursu9ujęciesystemowo-funkcjonalne9przypisuje
zbytdużąwartośćnominalizacjomwprocesachtworzeniawiedzy9wyrażaniasystemów
wartościiorganizacjidyskursu.Jakwykazująpracekrytycznejanalizydyskursu9duży
udziałnominalizacjiwdyskursiespecjalistycznymprowadzidowzrostupoziomu
abstrakcjikomunikatuitymsamymdowykluczeniaczęściodbiorców.Zdaniem
Martina9wspołeczeństwach(po)nowoczesnychniemadyscypliny9którejdyskursy
mogłybyobejśćsiębeznominalizacji.
CzęśćIII90ultimoG!lnośüwujęciusystemowo-funkcjonalnejanalizydyskursu,
obejmujetrzytekstyilustrującenajnowszynurtbadawczywramachtejteorii9często
określanyjakosHmiotykIspołHcznIśWrozdziale69nMultimodalnaanalizadyskursu.
resemiotyzacjanapotrzebydyskursówużytkowychn,RickIedemaprzedstawia
użytecznyprzeglądwspółczesnychkierunkówwbadaniuianalizowaniutekstów
multimodalnych.
Autor
podkreśla
udział
lingwistyki
systemowo-funkcjonalnej
(zwłaszczateoriirejestruigatunkuHallidayaiMartina)wbudowaniuzrębównowej
semiotykispołecznej9rozumianejjakokrytycznaanalizadyskursówmultimodalnych9
komplementarnawzględeminnych(tradycyjnych)modeli(krytycznej)analizy
dyskursu.Stawiarównieżirozwija(dyskusyjną)tezęozachodzącejzmianie
wdyskursachużytkowych9amianowicieonmarginalizacjinjęzyka(Csłowa¶)
wstosunkudoobrazu.
Wrozdziale79nKolorjakosystemsemiotyczny.wstępdogramatykikolorun9
GuntherKressiTheoVanLeeuwenwykorzystująpodejściesystemowo-funkcjonalne
wpróbiezdefiniowaniakolorujakosystemusemiotycznego9posiadającegospecyficzną
gramatykę.NawiązującdomodelurejestruHallidayacharakteryzująmetafunkcje
koloru;proponująrównieżwielowymiarowymodelopisukoloruopartynatakich
parametrachjakdyferencjacja9nasycenie9czystość9modulacja9wartośćibarwa.
Wostatnimrozdziale9nMultimodalnaanalizadyskursu.reprezentacjawojny
ipojednanian9J.R.Martin9podobniejakIedemawrozdziale69równieżpodejmuje
dyskusjęzkrytycznąanaliządyskursu9koncentrującsięnatym9cookreślajako
npozytywnananalizadyskursu.Miałabyonazajmowaćsiętekstamiprzedstawiającymi
pozytywnejęzykoweobrazyświata.Przykłademtakiegotekstujestanalizowanaprzez
niegohistoriaobrazkowaPhotogrIphsinthHMud9któramiałaskuteczniewspomagać
dążeniapojednawczewAustraliiiJaponiiwnastępstwiewzajemnieponiesionychofiar
iszkódwczasieIIwojnyświatowej.
Ostatnia
część
antologii
powinna
zainteresować
badaczy
komunikacji
zajmującychsięróżnymimodalnościamiprzekazu9wtymlingwistów–dyskursologów9
x
