Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Powstajewobectegocałaseriapytań,którymzamierzampoświę-
cićniniejsząrefleksję.Wśródnichwysuwasięnaczołoto,czyuczeń
mawiedziećczyumieć,czystawaćsięmądrymczłowiekiem?Oco
taknaprawdęchodziwprocesachedukacyjnych,owiedzęnagroma-
dzonączyo„wiedzęwdziałaniu”?Opragmatyzmikoniunkturalną
akuratność(wiedziećdlaegzaminów,olimpiady,konkursu,matury,
kariery)czyoosobistąsatysfakcjęiradośćpoznawczą,mieszczącą
się,jakwolnomniemać,wbezinteresownymporządkuistnienia?
Przedmiotempoznanianajęzykupolskimjestwszakwiedzadoty-
czącakulturotwórczejmocy–językaietykizachowańjęzykowych,
literaturyisztukpięknych,filozofującegozadziwieniatajemnicami
świataiwłasnejosobywrelacjachzinnymi.Słowem,ojakąwiedzę
polonistycznąpowinnosięzabiegaćwewspółczesnejszkolenainte-
resującymmnietutajpoziomiepodstawowymigimnazjalnym?Co
powinnorządzićkryteriamijejdoboru?Wgruncierzeczytewszyst-
kiepytaniadotyczącelów,jakiemożemy(powinniśmy)wyznaczać
szkolnejedukacjipolonistycznej.
Przyjrzyjmysięjednaknajpierwsamemupojęciu„wiedza”.Gdy
siętakgłębiejzastanowić,toodnoszonedocodziennejrzeczywisto-
ścijęzykapolskiego–nauczaniaiuczeniasięszkolnegoprzedmiotu,
wydajesiępojęciemzgołanieprzystawalnymiwręczpatetycznym.
Wiedzabowiemwrozumieniupotocznym,aletakżewedługdefinicji
słownikowej,toprzedewszystkim„zasóbwiadomościzjakiejśdzie-
dziny,gałąźnauki”.Równocześnieuzusjęzykowypozwalatraktować
synonimiczniewiedzęi„ogółwiadomościzdobytychdziękiuczeniu
się”1.Mamywięcdoczynieniaz„wiedzą”i„wiedząszkolną”.
Odnotowanawsłownikachsemantycznadwudzielnośćpojęcia
„wiedza”dajesięrozpisaćwtakichprzykładowoopozycjach:
–
odmiennepodmiotyoperującewiedzą:uczeniiuczącysię
(oraznauczający),
–
zróżnicowanaprzestrzeń:uniwersyteckieiinnepracownie
uczonychobokprzestrzenisallekcyjnychwszkołach,
1Słownikjęzykapolskiego,red.nauk.M.Szymczak,Warszawa1995,t.III,
s.651.
12
