Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sferapublicznaidziałaniaspołeczne
17
obszartego,co„uzgodnione”lub„powszechniezaakceptowane”,
obszar„jednościsemantycznej”(wzajemnegorozumienia),która
umożliwiatworzeniewspólnotyjakocałościspołecznejorazroz-
wiązywaniesporówprzezprowadzeniedyskursupublicznego,
anieprzezstosowanieprzemocy.Uczestnicytejsferyfunkcjonu-
jąjakopodmiotykreujące(reprodukujące)wspólnotę,aściślej-
jejkonkretnąorganizacjęspołeczną.Dlategowłaśniezachowania
publiczne,którezachodząwedługokreślonychwzorów,sączyn-
nikiemintegracjiitrwaniaspołeczności.Musząonejednak,przy-
najmniejwnaszymkręgucywilizacyjnym,dokonywaćsięprzy
poszanowaniu(tolerowaniu)wymiaruprywatnegożyciaczłon-
kówwspólnoty,czylinieredukowalnejdywersyfikacjiobszarów
prywatności,obszarówzróżnicowanychwzorówzachowańin-
dywidualnych,ichwyłącznościiniepowtarzalnościwspołecz-
nościachpartykularnych,awięcnapoziomiesubwspólnotowym.
Tenzinstytucjonalizowanyiusankcjonowanypodziałzacho-
wań,czyraczejdziałańludzkich,nadziałaniasocjocentryczne
(prowspólnotowe)orazdziałaniaipsocentryczne(nastawionena
dobroindywidualnejednostekigrup),iumieszczenieichwwy-
odrębnionych„polachaktywności”,jestniewątpliwiewielkim
wynalazkiemspołecznympozwalającymnapogodzeniesprzecz-
nychdążeńicelówpojawiającychsięwżyciuzbiorowym.Jego
skutecznefunkcjonowaniewymagajednakkonsensususpołecz-
nego,awięcstajesięmożliwedopieronapewnymetapierozwoju
społecznegoczy,możelepiej-wymagazaistnieniaokreślonych
warunkówkulturowych;dlategoniewystępowałowewszyst-
kichspołeczeństwachludzkich.
Najwyraźniejszerozgraniczenietychdwóchsferżyciaspołecz-
nego,tojestsferypublicznejiprywatnej,wystąpiłowkulturze
europejskiej.JużwstarożytnychAtenachorazwniektórychin-
nychgreckichpoleiswyodrębniłasięwyraźniesferawspólnoty
obywatelskiej(eklezja),którabyłaorganizatorskimpodmiotem
