Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
36
Rozdział1.GenezaSzkołyNaukPolitycznychUJ
WnotatkachRostworowskiegozachowałysięlicznerelacjepokazujące,żeJaworskie-
gożywointeresowałarywalizacjazarównozlewicą,którapróbowałazbudowaćwła-
snąszkołępolityczną,jakrównieżkonkurencjaugrupowańprawicowych.nJaworski
wróciłdziśzSejmuizakomunikował,żewrazznasząpetycjąposzładoWydziału
Krajowegorównieżpetycjapodpisana:Głąbiński,Grabski,Zakrzewski,cowskazuje,
żewszech-Polacy,czując,iżnaszaSzkołaniejestwichręku,wtejchwilipostanowili
zamanifestowaćswojepretensjeiwytworzyćkonkurencyjnyzakład”85.Wliściedo
FranciszkaSobańskiegopisałRostworowskioswojejreakcjinawiadomośćozawią-
zaniuTowarzystwaiSzkołyNaukPolitycznychprzezśrodowiskolewicoweskupio-
newokółWilhelmaFeldmana:nWpadłemdoDziekanatu,ażebyotympowiadomić
CzerkawskiegoiJaworskiego,którzyniesątymprzygnębieni,alebądźcobądźnie
jesttopomoc,araczejprzeszkoda”86.
ZnajomośćzCzerkawskimiJaworskimmiałaogromnywpływnaRostworow-
skiegoilosyprowadzonejprzezniegoPolskiejSzkołyNaukPolitycznych.Popowrocie
zParyżawroku1891przybyłondoKrakowacelemukończeniastudiówiotrzymał
pozwolenienazapisaniesięnarokIIIiIVWydziałuPrawaUJ.Jegokarieranaukowa
iżyciezwiązanebyłyodtegoczasuzKrakowemiUJ.Stopieńdoktoraprawuzyskał
w1893r.iwyjechałnadalszestudiadoBernawcelupoznaniaustrojuzwiązkowego
Szwajcarii,anastępniedoWiednia,gdzieuczęszczałnawykładyprawamiędzynaro-
dowegoprywatnego.PotempowróciłdoKrakowai9maja1896r.habilitowałsięna
UJzprawanarodów.Habilitacjęrozszerzyłoprawopolityczneogólneiaustriackie87.
Wsierpniu1896r.zostałzwolnionyzpoddaństwarosyjskiego,awewrześniuuzy-
skałobywatelstwoaustriackie88.PośmierciFranciszkaKasparkazostałmianowany
(18IX1903)nadzwyczajnymprofesoremprawanarodówiprawapaństwowegona
UJ,a15sierpnia1908r.profesoremzwyczajnymtychżedyscyplin.Pełniłtakżefunk-
cjęDelegataKolegiumProfesorówWydziałuPrawniczegowSenacieAkademickim
wlatach1909/10,1910/11i1911/12.Zostałdziekanemtegowydziałunarokaka-
demicki1912/13.Wroku1910wybranogonaprezesaTowarzystwaPolskiejSzkoły
NaukPolitycznych.ProwadziłjakodyrektortęSzkołęprzezlata1911/12,1912/13,
1913/14,ażdozawieszeniawykładówwroku1914.Odroku1898byłczłonkiem
InstytutudlaPrawaMiędzynarodowego.Dowybuchuwielkiejwojnybrałudziałwe
wszystkichniemalsesjachtegogremiumwróżnychstolicacheuropejskich.
Zprzekonańbyłkonserwatystą.Jegoaktywnośćpolitycznamiałacharakterepi-
zodycznyiniemalanegdotyczny.ZostałprzezswojegoprzyjacielaWłodzimierza
Czerkawskiegowciągniętywdziałalnośćstronnictwa,które(wedługrelacjiWilhel-
maFeldmana)byłostowarzyszeniemkatolicko-narodowym,skupiającymkilkaset
osóbzwyższychsfer,iniebyłozbytczynne.Jegoczłonkowieprzystąpiliw1905r.
dozorganizowanegoprzezksiędzaStanisławaStojałowskiegoPolskiegoCentrum
85Arch.UJ,syg.PSNP1:NotatkiRostworowskiegozlat1909-1912.
86Ibidem,Organizacjaszkoły,ListRostworowskiegodoF.Sobańskiegoz16marca1911.
87Arch.UJ,syg.SII619:AktaosoboweMichałaRostworowskiego,Curriculumvitae.
88S.Nahlik,op.cit.,s.222.
