Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sztukakodu
15
dynamicznegoekosystemutechnologicznegoorazkomunikacyjnego.Tonapię-
ciepostrzegamjakodomyślnyiwłaściwystanbadań,którezestawiającze
sobąipoddającwzajemnemusplątaniuwieleukierunkowanychujęć,krzy-
żującychsięwiązekznaczeniowych,nieostrychobszarówdyskursywnejkon-
centracji,odsłaniajązłożony,wielowymiarowyistalerekonstruowanyobraz
sztuki/designugeneratywnego.
Sztukakodu
Rozwijającasięodlat60.sztukaalgorytmicznegokodujesthistorycz-
niepierwsząformąsztukicyfrowej.Wtymzdaniuniejestzawartewyłącz-
niestwierdzenietechnologicznejdeterminacji–nieistniaławówczasalter-
natywnawobeckodowaniametodawykorzystaniakomputeradotworzenia
reprezentacjiwizualnych.Głównąintencjąjestwskazaniena–niezawsze
uwzględnianywdzisiejszychdebatach–faktpowstaniaodrębnejiszczególnej
praktykiartystycznej,rozwijanejnieprzerwanieodbezmałasześciudekad,
aodtrzechobejmowanejzbiorcząkategoriąsztukigeneratywnej.
Przyjmującwspółczesnypunktwidzenia,ustalanywnajwiększymstop-
niuprzezdyskurssztukicyfrowej/sztukinowychmediów,jejpierwszetrzy
dekadyjawiąsięjakookrespionierskicheksperymentówitransdyscyplinar-
nychprzecięć,któreswójwłaściwypotencjałorazdocelową(artystyczną)ma-
nifestacjęuzyskujądopierowlatach90.Jeślibraćpoduwagęaktualnyzasięg
orazróżnorodnośćcyfrowychpraktykkreatywnych,totegotypuspojrzeniejest
jaknajbardziejuprawnione,apocząteklat90.istotniewyznaczaprymarną
cezuręwkształtowaniusięcyberkultury.Jednaknietylkowramachprocesu
rekonstruowania/konstruowaniaidentyfikacjipraktykgeneratywnychokres
poprzedzającytenzwrotpowinienbyćpostrzeganyniewyłączniejakoetapno-
watorskicheksploracji,aletakżejakoczaskluczowychposzukiwańirozstrzy-
gnięć(zarównowwymiarzekonceptualnym,jakiformalnym)kumulatywnie
określającychtożsamośćsztukikodu,atakżesztukicyfrowejwogóle.Dorobek
tenbyłkonsekwentniebudowanyprzezkolejneformacjetwórców–począw-
szyodtakichbadaczy/inżynierów,jakGeorgNees,FriederNake,A.Michael
Noll,CharlesCsuri,LeonHarmon,KennethC.Knowlton,poprzezgrono
artystów/programistów,jakManfredMohr,VeraMolnar,HaroldCohen,
DavidEm,RomanVerostko,Jean-PierreHébert,MarkWilson,ażpoartystów
sztukiewolucyjnej,jakKarlSims,WilliamLathamczyPaulBrown.
Teninicjującycharakterpierwszegookresurozwojupraktykalgorytmicz-
nychobejmujetakżesamopojęciegeneratywności,które–jużusamychpo-
czątków–powiązanezostałozkreatywnympotencjałemzautomatyzowanych,
sformalizowanychizaprogramowanychprocedurkonstruowaniaformwizual-
nych.Pierwszapublicznawystawasztukikodu–zorganizowanawroku1965
naUniwersyteciewStuttgarcieiprezentującapraceGeorgaNeesa–zosta-
łazatytułowananGenerativeComputergraphik”.TensamtytułNeesnadał
