Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.6.żnicowaniewymagań
43
stopnipozytywnych(gdyżzestopniem„niedostatecznym”niewiążąsiężadne
wymagania).Wkrajachzachodnichchętnieprzywracasięcechowenazewnictwo
średniowieczne,któremożnabyspolszczyćjako:„nowicjusz”,„praktykant”,
„terminator”,„specjalista”i„mistrz”,comimożezmieniatradycyjneznaczenie
terminówbrzmiswojskoiciepło,podkreślającrozwójumiejętnościucznia.
Bydokonaćzróżnicowaniapoziomówwymagańwwybranymzakresie
programowym,musimydokonaćklasyfikacjiczynności,jakieuczniowiemają
opanować,wedługodpowiednichkryteriów.Przykładukładukryteriówstosownych
dotegoceluzawieratabela1.1.
Tab.1.1.Kryteriawielopoziomowegonormowaniaosiągnięćuczniów
Programowabliższa
Programowadalsza
Pozaprogramowa
Perspektywa
Łatwość(przystępność)
Wartośćkształcąca(transfer)
Niezawodność(pewność)
jakoelementprogramowy
czynnośćucznia
Niezbędnośćwewnątrzprzedmiotowa
Niezbędnośćmiędzyprzedmiotowa
yteczność(codziennaizawodowa)
Ujęcie
międzyczynnościamiuczniów
istotnezwiązki
Zgodnośćmiędzysześciomakryteriamiwymienionymiwtabeli1.1niejest
wysoka.To,cołatwe,możeniemiećżadnejzpozostałychwłaściwości,ewentualnie
zwyjątkiemytecznościwżyciucodziennym.Transfer(przenoszeniesięwprawy)
dokonujesiębardzoindywidualnie,pewnościelementu(nacałeżycieczłowieka)
niedasiędobrzeokreślić,astrukturyprzedmiotównauczaniaodbiegająodlogiki
działańpozaszkolnych.Pracanadhierarchizacjąwymagańprogramowychjest
godzeniemtychkryteriów,zwłaszczapierwszegoznich,zpozostałymi,bo
czynnośćzbyttrudnadlaucznianiestanowidlaniegożadnejwartości.
Zewzględunawybitnieautorskicharakternormowaniawymagańprocedura
budowanianormwielopoziomowychjestmałosprecyzowana.Obejmujenastępujące
kroki:
1.
Ustaleniezakresuprogramowego.Podobniejakwprzypadkachanalizy
celówkształceniaianalizymateriałukształcenia,zakresprogramowybudo-
wanianormmożebyćbardzożny:odlekcjijednegoprzedmiotudocałego
szczeblaszkoły(np.gdychodziosprawdzianzewnętrznyposzkole
podstawowej).Jakoprzykładwybierzemyznaszegopodręcznikadośćski
temat„Materiałkształcenia”.
2.
Rozróżnieniewymagańpodstawowychiponadpodstawowych.Praktyka
dowodzi,żedychotomicznepodziaływymagaństosunkowołatwiejszeod
podziałówwielokrotnych(natrzylubwięcejpoziomówjednocześnie),anadto
żerozróżnieniedokonanenawstępie(jakopierwsze)jestdecydującedla
wartościcałejprocedury.Oddzielamywięcto,comabyćwymaganeod
wszystkichstudentówzaliczającychprzedmiot(na„trójkę”),odreszty(dającej