Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SOCJOLOGICZNYBRIKOLAŻSZTUKIPUBLICZNEJ-WPROWADZENIEDOPROBLEMATYKIIMETODOLOGIIBADAŃ
2)granicaoddzielającainsiderówodoutsiderów;3)wspólnyośrodekuwagi
dlawszystkichuczestników;4)podzielanieprzeznichwspólnegonastroju
lubwspólnegodoświadczeniaemocjonalnego.Collinsujmujeteelemen-
tyjakozmienne:każdazmianaichnatężeniawywołujepodobnązmianę
wefektachdanegorytuałuinterakcyjnego(Baert,daSilva,2013,s.115).
Wramachdziałaniaartystycznegotwórcyzwyklepozostajązodbiorcami
wkontakciefizycznym,częstoichubiór,rekwizyty,użytesymbole,sposób
zachowaniaoznaczająstatusinsiderów.Ponadtoichuwagajestskupiona
nadziałaniu,któregocelemjestwspólnyefekt(np.podzielanynastrój,do-
świadczenie).Odbiorcy/uczestnicywspierajądziałanieisąwtakimsamym
stopniuczęściąrytuału.Rezultatemjestsolidarnośćwgrupieodbiorców
wpostacialboeuforii,albozawodu(wzależnościodefektu)czynaprzykład
akceptacjazjednejstrony,aoburzeniezdrugiej,jaktobyłowprzypadku
odbiorcówTęczyJulityWójcik.Istotnyzpunktuwidzeniadziałańsztuki
publicznejjestteżfakt,żezdaniemCollinsastosunkispołeczneopierają
sięnauczuciuzaufania,bezniegobowiemtrudnoowspółpracęmiędzy
artystąauczestnikiemdziałania.Wsytuacjigdyodbiorcysięgromadzą,by
wspieraćtwórców,pojawiająsięuczuciasolidarnościgrupowejiosobistego
zaufania,którezczasemdoprowadzajądopowstaniapoczuciazbiorowej
tożsamości.Podsumowując,koncepcjaCollinsapoświęconajestzaufaniu,
kapitałowispołecznemu,sieciomosobistymiinnympowiązanymzjawi-
skommikrosocjologicznym.Jesttoprzykładrelacyjnejkoncepcjikultury,
gdyżautorrozumietęostatniąjakozestawsymboli,którepozostająwrela-
tywniestałychrelacjachokreślającychpraktykiiwpraktykachprzekształ-
canych.Zatemkulturawystępujeteżwpostaciznaczeńpraktykspołecz-
nych,któreodwołująsiędopraktykznaczącychisymboli,aichznaczenie
wytwarzasięwtejrelacji(Pawliszak,2009,s.49).
Jakjużwspominałam,teoriałańcuchówrytuałówinterakcyjnychCol-
linsajakoprogramwduchuspołecznegokonstruktywizmuzbliżasiędo
programusocjologiikulturowejJeffreyaAlexandra(Baert,daSilva,2013,
s.116).Zdaniemtegobadaczametaforą,którapokazuje,jakkulturazo-
stajeosadzonawewspółczesnymdziałaniu,jestsztukateatralna.Sugeruje
on,żedzisiejszedziałaniespołecznejakoperformanszdecydowaniesię
różniodstaroświeckichrytuałówprzedewszystkimdlatego,żedziśudział
wrytuałachniejestobowiązkiem,astanowiraczejkwestięwyboru.Autor
tenrozróżniakilkakomponentówperformansukulturowego,takichjak:
1)przedstawieniazbiorowe,zktórychskładasiękultura(tworząonetło
dlakażdegoaktuperformatywnego);2)aktorzy,którzymusząprzekonać
swoichodbiorcówdotego,żeichkulturoweperformansesąrzeczywiste;
3)środkiprodukcjikulturowej,któreodnosząsiędoobiektówmaterialnych
orazfizycznejprzestrzeni,jakiejaktorzypotrzebujądoprzedstawienia;
19
