Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Opatrznośćdozwalaterazpotrącaćmaterję,abyporuszyć
zmaterjalizowaneumysły,należądobardzoniskiejsferyiwiele
fałszówwynikniestądnaświat”.
NastępnegodniaAdamMickiewiczzasiadłwewłasnym
mieszkaniuprzyspirytystycznymstoliku.Towarzyszyłamużona,
CelinazSzymanowskich,zktórąsięożeniłw1834roku,
cozaowocowałosześciorgiemdzieci.
27maja1853rokupopołudniupaństwaMickiewiczówodwiedziło
większetowarzystwo–14osób,wtympanowieLenartowicz,
Goszczyński,Służalskiijednatylkokobieta,młodaZofia
Komierowska.Towłaśniewjejdziennikuzachowałsięopisseansu
uMickiewicza,opublikowany31latpośmierciwieszczanałamach
czasopisma„Bluszcz”.
„Ktośzprzybyłychwspomniałowirującychstołach,żecoraz
więcejzajmująsięniemi–pisałaKomierowska.–Poetazasiadłprzy
ciężkimstoledębowym,wzywająccałetowarzystwo,abyposzło
zajegoprzykładem.Wpośródzupełnejciszyiuroczystegonastroju
usiedliśmywszyscydokoła,trzymającsięzakońcepalców
spoczywającychnastole”.
„Trzymaliśmytakręceprzezpółgodziny–relacjonowałapani
Zofia.–Stółjednakniedawałżadnychszczególnychobjawów,stał
zupełnienieruchomy”.
Mickiewiczzakończyłzebranie.„Zniecierpliwionypoetadałznak
dopowstania,mówiąc,żerazjedenmożnabyłotępróbęodbyć,więcej
jednakstanowczodoniejniewróci”.
Seansuwieszczasięnieudał,wszyscybylibardziejlubmniej
rozczarowani.Cobyłoprzyczynąporażki?Dowcipnąpointętego
zajściapodałStanisławWasylewskiwksiążcePodurokiem
zaświatów,wydanejw1923roku.Napisał:„Duchy,skoredogawęd
zbylecomtessąnasalonachibyleaptekarzowąwProszowicachibyle
księgarzównąwKrakowiezbojkotowałyarcymistrzapoezjiwieszczej
