Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wprzestrzenimiasta–działańwielotworzywowych,wielowarstwowych,ini-
cjowanychprzezróżneinstytucjeteatralne,odwołującychsiędoróżnychpłasz-
czyznwspółczesnegożycia.Otakichzależnościachbędąteżtraktowałykolejne
fragmentypracy
,którychpunktodniesieniastanowi–zjednejstrony–analiza
wybranychprzedstawień,zdrugiej–próbasyntetycznegospojrzenianazjawi-
skaobecnewlokalnymżyciuteatralnym.TeatrwSłupsku.Historie(o)powiedziane
będziewięcwielowarstwowąnarracją(narracjami),która–wmoimrozumieniu
–najtrafniejoddajepalimpsestowąnaturędziałańteatralnych.
Prezentowanamonografiaskładasięzdwóchczęści,zktórychkażda
wniecoinnysposóbukazujezmiennyimigotliwycharakterteatrulokalnego,
jakrównieżwielowarstwowośćpodejmowanychprzezniegodziałań.Przy
czymkażdazewskazanychwarstw–kolejnychrozdziałówpracy–odkrywa
kolejnąwarstwę,odmiennąbądźzachodzącąnawcześniejsze.Częśćpierwszą
pracystanowiąhistorieodnoszącesięnietyledoczasówminionych,ileraczej
dosposobuopowiadaniahistoriilokalnychzwykorzystaniemnarzędziba-
dawczychtypowychdlabadańhistorycznoteatralnych.Przypominanieoprze-
szłości,ustalaniefaktów,zbieranierozproszonychinformacjiorazpróbyich
syntetycznegoomówieniatraktujęjakopodstawowąpowinnośćbadańhisto-
rycznoteatralnych.StądkolejnenarracjepierwszejczęściHistorii(o)powiedzia-
nychprzybliżądziałaniapionierówsłupskiegoteatru–TadeuszaByrskiego
iBronisławaSkąpskiego,obecnośćwprzestrzeniteatralnejsłupskiej„Tęczy”
NataliiGołębskiej,czołowejreżyserkipolskiegostylunarodowegoteatrulal-
kowego,orazzjawiskaniezwykleciekawezpunktuwidzeniadokonańteatru
lokalnego,świadcząceojegosilelubteżsłabości.Zjawiskamitymijest,wmo-
imprzekonaniu,obecnośćwrepertuarzeteatrówlokalnychdramaturgiiWil-
liamaSzekspiraorazpolskiejdramaturgiiromantycznej,pokazananatledo-
konańinnychpolskichteatrówzlokalizowanychw„centrum”bądźna„obrze-
żach”głównychdziałańteatralnych.Częśćdrugapracypoświęconajesthisto-
riomorazzjawiskomnowyminajnowszym,historiominarracjom(o)powie-
dzianymwkontekścienowychpropozycjimetodologicznychwspółczesnej
humanistyki,przenikającychtakżedobadańteatralnych.Różnorodneformy
itypyzjawisk/przedstawieńteatralnychpoddajęanaliziewkontekściekatego-
riiprzestrzenimiasta,geoprzestrzenikulturowejijejtożsamości,zjawiskatea-
tralnegoremiksowaniahistoriiorazwariantutożsamościowegowspółczesnego
teatru,takistotnychzpunktuwidzeniadokonańteatrówlokalnych.
Wszystkimhistoriominarracjom(o)powiedzianym–tymdawnymoraz
tymnowyminajnowszymniezmienniepatronujemottoszczególniemibliskie,
zaczerpniętezpracyPierre’aNory
,traktująceotym,żeprocesposzukiwania
pamięcitozarazempróba/próbyznalezieniawłasnejhistorii.
