Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
W2009rokugrupasłyszącychigłuchych1tłumaczy2polskiegojęzyka
migowego(PJM),studentóworazwykładowcówstudiówpodyplomowych
flPolskiJęzykMigowy”
,prowadzonychnaWydzialePolonistykiUniwer-
sytetuWarszawskiego,założyłapierwsząwPolsceorganizacjęzawodową
tłumaczyPJM–StowarzyszenieTłumaczyPolskiegoJęzykaMigowego,
wskrócieSTPJM.Grupatadziałaławprzekonaniu,żeorganizacjazawo-
dowastanowiodpowiedźnapotrzebyzarównotłumaczyPJM,jakiich
głuchychorazsłyszącychodbiorców.Cipierwsipotrzebowaliwiedzy
iumiejętności,którepozwoliłybyimwykonywaćswojąpracęwpełnipro-
fesjonalnie,cidrudzy–usługtłumaczeniowychwysokiejjakości.
FundamentalneznaczenieprzypowołaniudożyciaSTPJMmiałytrzy
założenia:
1.polskijęzykmigowytojęzyknaturalny,równyjęzykomfonicznym;
2.GłusiposługującysięPJMniesąosobaminiepełnosprawnymi,lecz
mniejszościąjęzykowo-kulturową;
1
Wliteraturzenatematjęzykówmigowychiichużytkowników,takzagranicznej
(Mindess1999;RoyiNapier2015;Cokely2005),jakikrajowej(Kalata-Zawłocka2017;
Sak2014),funkcjonujerozróżnienienaosobygłucheorazGłuche(ang.deaforazDeaf).
Zgodnieztąkonwencjąmałaliteragwwyraziegłuchyodnosisiędoosobyniesłyszącej
zperspektywymedycznej–dojejstatusuaudiologicznego–jakodoosoby,którama
określonyubyteksłuchu.WielkaliteraGoznacza,żeosoba,któraniesłyszy,identyfikuje
sięjęzykowoikulturowozespołecznościąGłuchychorazżejejpreferowanymsposobem
komunikacjijestjęzykmigowy.Wniniejszymtomiekonwencjatazostajezachowana,
jednakzgodniezzasadamipolskiejortografii.Wniektórychprzypadkachpojawiasię
równieżzapisg/Głuchyoznaczający,żeAutor/Autorzytekstuodnosi/odnosząsięjedno-
cześniedogłuchotyaudiologicznej(g)ikulturowej(G).
2
Wcałymtomierzeczownikimęskieodnosząsiędowszystkichosób,niezależnie
odpłci.
