Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SwojąteorięosobySpaemannrozwijazarówno
wnawiązaniudotradycjiklasycznej,jakiwnawiąza-
niudoniektórychideirozwiniętychwfilozofiianali-
tycznej(P
.Strawson,D.Wiggins).Spaemannbroni
substancjalistycznejkoncepcjiosoby.Bycieosobą
jestwedleniegospecyficznymsposobemistnienia
istotrozumnych,którypoleganaposiadaniuwła-
snejnatury.Osobajestpodmiotemstanówempi-
rycznych,alenieutożsamiasięzżadnymznich.
WtympunkcieswojejkoncepcjiosobySpaemann
nawiązujedohistoriikształtowaniasiętegopojęcia,
tj.dyskusjinadrelacjamimiędzyOsobamiBoski-
miwTrójcyŚwiętej-zgodniezteologiąchrześci-
jańskąOsobyBoskieróżniąsięmiędzyosobąreal-
nie(istniejąTrzyOsobyBoskie),choćposiadają
wspólnąBożąnaturę(istniejejedenBóg).Różnica
międzyOsobamiBoskimipolegajedynienakie-
runkuzachodzącychpomiędzynimirelacji(np.Syn
pochodziodOjca,alenieodwrotnie),nieobejmuje
natomiastżadnychróżnicjakościowych.Podobnie
bycieosobyludzkiejpoleganaposiadaniuludzkiej
natury.DlaSpaemannabycieosobąniejestcechą,
leczsposobemistnienia.Tożsamośćosobyjesttoż-
samościąnumeryczną,aniejakościową,gdyżist-
nienieniejestcechąbytu,leczsamąjegofaktyczno-
ścią,którąstwierdzamywsądzieegzystencjalnym.
•15•
